ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 710

ระหว่างที่ยกมือขึ้นและเอามือลงอย่างรวดเร็ว โน้ตบุ๊คก็ได้แตกออกเป็นเสี่ยงๆแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นขนาดพัดลมเล็กๆของโน้ตบุ๊คก็หลุดออกมา แกรกๆหลุดออกมาแล้ว

หลังจากนั้น สีหน้าของดนัยเปลี่ยนไปเลย “เธอยังทำมันแตกไม่พออีกหรือ？เธอรู้ในคอมพิวเตอร์มีไฟล์ที่สำคัญมาก？”

นาโนยิ้มมุมปาก ตอบกลับเขาไปอย่างชัดเจนว่า “รู้สิ แล้วมันทำไมหละ？”

เธอแค่ทำคอมแตก ถึงแม้ข้างในจะมีไฟล์เยอะแค่ไหน จะให้เทียบกลับความโกรธของนาโนได้ยังไง

อารมณ์ของนาโนจริงๆแล้วไม่ได้จัดการง่าย ก่อนที่เธอจะโกรธ เขาน่าจะเข้าใจดี!

“ฉันแค่เอาออฟฟิศของนายเป็นที่ระบายอารมณ์แค่นี้ก็รับไม่ได้แล้ว อย่างนั้นถ้าเกิดว่าเอาบริษัทเป็นที่ระบายอารมณ์ นายจะไม่ฆ่าฉันตายเลยหรอ”

หน้าอกของคุณดนัยยังไม่หยุดสั่น

ในคอมพิวเตอร์มีไฟล์บันทึกอยู่ไม่น้อยเลย ยิ่งไปกว่านั้นมันมีโครงการที่ทำข้ามคืน ตอนนี้ได้ถูกเธอทำลายไปแล้ว ทั้งหมดถูกทำลายภายในครั้งเดียว

“ในเวลานี้ อารมร์ของเธอยิ่งรุงแรงขึ้นเรื่อยๆแล้ว！”

“เพราะอารมณ์ของฉันรุนแรงขึ้น หรือเพราะถูกนายบีบบังคับกันแน่” นาโนไม่ชอบที่เขาพูดแบบนี้

ดนัยจ้องตรงมาที่เธอ ถามทีละคำว่า “ฉันคิดว่า ระหว่างพวกเราสองคนควรอยู่กันเงียบๆ แบบเงียบจริงๆ！”

“คนที่ต้องอยู่เงียบๆคือเธอ ไม่ใช่ฉัน！ฉันมีสติดี มีเหตุผล ตั้งแต่เด็กยันโต ฉันไม่เคยมีสติดีขนาดนี้มาก่อน！”

นาโนคิดว่าตัวเองไม่ได้สับสนอะไร และไม่ได้มีอารมณ์ที่หุนหัน เงียบสงบแบบที่ไม่สามารถเงียบไปกว่านี้ได้แล้ว

ความเงียบที่ยาวนานระหว่างพวกเขาทั้งสองคนยังคงดำเนินต่อไป ระงับอารมรณ์ ความเงียบ......

อากาศเบาบางมาก เบาบางจนทำให้ได้หายใจยังลำบาก

ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกันสักคำ ไม่มีใครรู้ว่าต่างฝ่ายจะคิดอะไรในใจ

“คืนนี้ เรามาคุยกันหน่อยไห”

หลังจากที่ผ่านไปนาน ดนัยก็ได้พูดประโยคแรกออกมา

เชอร์รีนได้สั่งกับข้าวที่ร้านอาหารไว้แล้ว เมื่อเห็นเธอ คิ้วก็ได้ขมวดอย่างรวดเร็ว “เกิดอะไรขึ้นกับหน้าผากของเธอ ทำไมมันถึงแดงและบวม ยังบวมใหญ่โตขนาดนั้นอีก！”

หลังจากที่เธอพูดไปแบบนั้น นาโนจึงรู้สึกเจ็บแบบไม่ไหว ใช้มือสัมผัสเบาๆ จากนั้นก็สูดหายใจอย่างอดกลั้นไม่ไหว “เมื่อกี๊เกิดอุบัติเหตุ ถูกรถชน”

เรื่องใหญ่ขนาดนี้ กลับถูกเธอพูดอย่างเบาบางเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หัวใจของเชอร์รีนเต้นนแรงจนเกือบหลุดออกมา

“ไม่มีอะไรใช่ไหม？” “ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“ไม่เป็นไร นี่ก็ยืนอยู่ตรงหน้าเธออย่างดีเลยไม่ใช่เหรอ?”

นาโนทำหน้าตามอารมณ์ ขยับหน้าเข้าไปใกล้เชอร์รีน “เธอก็ให้ฉันดูหน่อยสิ มันจะทิ้งแผลเป็นไว้ไหม？”

ได้ยินคำพูดแล้ว นั้นเชอร์รีนมั่นใจว่าเธอไม่เป็นอะไร

หลังจากนั้น ตีไปยังหลังเธอเบาๆสองทีแบบไม่มีอารมณ์ “มันก็แค่บวมนิดหน่อยเอง จะเหลือรอยแผลเป็นอะไร”