ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 757

จ้องมองผลการทดสอบด้วยความตะลึงงัน ดนัยไร้ซึ่งการตอบสนองไปชั่วขณะ ราวกับคนโง่

“คุณดนัย คุณดนัย……” แพทย์หญิงไม่เห็นเขามีปฏิกิริยาตอบสนองอยู่นาน เลยเปิดปากเรียก

เมื่อดึงความคิดและสติของเขากลับมาได้ ดนัยจึงมองไปที่เธออย่างไม่เข้าใจ

“คือว่า ฉันเห็นว่าคุณไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอยู่นานเลยค่ะ” แพทย์หญิงรู้สึกว่าสายตาที่เขามองผลการทดสอบนั้นแปลกอย่างสุดแสนจะพรรณนา

“ผมแค่อยากดูอีกสักพัก……”

มุมปากของดนัยยกยิ้มขึ้น คลื่นในดวงตาของเขานั้นเปล่งประกาย ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์ดีมาก

แพทย์หญิงมองเขาด้วยความแปลกใจอีกครั้ง ก่อนจะส่ายหัว และไม่คิดอะไรอีก

ดนัยลุกขึ้น และอยากจะเลี้ยงอาหารเธอ

เมื่อดูแผนการที่มีอยู่ในช่วงถัดไป แพทย์หญิงเชื้อสายจีนจำต้องปฏิเสธด้วยความขอโทษขอโพย

เมื่อเดินออกมาจากโรงพยาบาล ความรู้สึกยินดีและมีความสุขที่เอ่อล้นอยู่ในใจก็ไม่สามารถอดกลั้นเอาไว้ได้อีก

มีคนมากมายเดินผ่านไปมาอยู่บนท้องถนน แต่เขาก็ไม่สนใจ และกระโดดขึ้นรถอย่างมีความสุขในทันที

คนรอบข้างที่เดินผ่านไปมามีไม่น้อย มองผู้ชายแสนหล่อเหลาที่กระโดดโลดเต้นอยู่หน้ารถ นี่มันคนบ้าชัดๆ!

เขาเดิมพันด้วยหนึ่งในสามของความเป็นไปได้อยู่ในใจ และเรื่องจริงก็พิสูจน์ได้ว่า เขาไม่ได้เดิมพันผิด

เป็นลูกของเขา!

นึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นลูกของเขา!

ไม่ใช่เด็กที่เกิดจากเธอกับชายคนอื่น แต่เป็นลูกที่เกิดกับเขาเอง!

เขาก็ว่าแล้ว ว่าในระยะเวลาสั้นๆนี้ เธอจะนอนกับผู้ชายคนอื่นได้อย่างไร

เขาพยายามมากว่าสองปีก็ไม่สามารถทำให้เธอตั้งครรภ์ได้สำเร็จ ผู้ชายคนอื่นใช้เวลาเพียงเดือนเดียวก็ทำได้งั้นหรือ ?

รอยยิ้มบนใบหน้าของดนัยปรากฏอยู่เสมอ มันแข็งแกร่งมาก

แน่นอนว่า นาโนไม่รู้เรื่องนี้ เธอเองก็คงไม่คาดคิดว่าดนัยจะรีบไปที่อังกฤษเพื่อตั้งใจสืบเรื่องนี้โดยเฉพาะ

ครั้งนี้ ทุกสิ่งที่ดนัยได้ทำลงไปนั้นอยู่นอกเหนือความคาดหมายของเธอ

ในวันนี้ นาโนกำลังร่างภาพบนกระดาษออกแบบ

โทรศัพท์ดังขึ้น เธอหยิบขึ้นมา เป็นดนัยที่โทรเข้ามา

“ผมกลับมาแล้ว กำลังอยู่หน้าประตูโรงแรมของคุณ” ในสายโทรศัพท์ของดนัยเต็มไปด้วยเสียงของรถยนต์ “คุณอยู่ชั้นไหน ผมจะขึ้นไปหาคุณเดี๋ยวนี้”

“ไม่ต้องค่ะ คุณไปรอที่ร้านกาแฟของโรงแรม ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้” นาโนเอ่ยปากกล่าว

วางกระดาษออกแบบในมือลง เธอหยิบเสื้อคลุมสีน้ำเงิน และลงไปชั้นล่าง

ร้านกาแฟของโรงแรม ดนัยนั่งอยู่ตรงที่นั่งติดขอบหน้าต่าง

สายตาที่เย็นชา นาโนนั่งลงตรงข้ามเขา และพูดอย่างตรงประเด็น

“ฉันหวังว่าวันนี้จะสามารถเซ็นชื่อได้อย่างราบรื่นนะคะ ไม่ปรากฏปัญหาหรือสถานการณ์ใดอีก เช่น เข้าห้องผ่าตัดอีกครั้ง หรือว่าจะเดินทางไปทำงาน ความอดทนและอดกลั้นของฉันมีจนถึงวันนี้เท่านั้น และไม่มีเหตุผลใดที่จะปฏิเสธได้อีก”

สายตาของดนัยจ้องมาที่เธออย่างลึกซึ้ง จิบกาแฟและกล่าวว่า “คุณมีเรื่องอะไรที่ปิดบังผมไว้อยู่หรือเปล่า?”

“เช่น?”

นาโนสั่งน้ำผลไม้ไป เพิ่งจะคั้นออกมา มันสดใหม่มาก เธอชอบรสชาติจืดชืดแต่แฝงไปด้วยรสเปรี้ยวแบบนี้มาก