ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 756

ผ่านไปไม่นานนักก็รับสาย ครั้งนี้ดนัยเป็นฝ่ายเปิดปากพูดก่อน "ผมรู้ว่าคุณโทรมาเพื่อเรื่องอะไร ตอนนี้ผมมาทำงานที่สหรัฐอเมริกา กลับประเทศไปแล้วเรื่องที่จะทำเป็นอย่างแรกคือไปสำนักงานกิจการพลเรือนเพื่อเซ็นชื่อ เป็นยังไง?"

"คุณคิดว่าฉันจะเชื่อในคำพูดของคุณอย่างนั้นหรือ ดนัย เรื่องปกติมีครั้งแล้วครั้งเล่าแต่มันจะไม่มีครั้งต่อไปอย่างแน่นอน คุณกำลังเล่นตลกกับฉันอยู่ใช่ไหม ?"

"ผมอยู่ที่สหรัฐอเมริกาจริงๆ ถ้าไม่เชื่อ คุณก็สามารถเปิดวิดีโอคอลจากโทรศัพท์คุณมาได้เลย ดูว่าผมจะหลอกคุณไหม"

นาโนไม่ได้ทำแบบนั้น แต่กลับกดวางสายโทรศัพท์ กัดฟันไว้ เธอจะทนต่อไปอีกแค่ครั้งนี้เท่านั้น!

……

ดนัยไม่ได้โกหกจริงๆ เขาอยู่ที่สหรัฐอเมริกาจริงๆในเวลานี้

แต่เป้าหมายของการมาที่สหรัฐอเมริกาไม่ใช่การทำงาน แต่เป็นการมาพักผ่อนตามใจ

หลังจากที่นาโนจากไปในตอนแรก สถานที่แรกคือบาหลี สถานที่ที่สองคือสหรัฐอเมริกา และสถานที่ที่สามคืออังกฤษ

รอยเท้าเหล่านี้ของเธอ เขาก็วางแผนจะเดิน สัมผัสถึงอารมณ์และความรู้สึกของเธอในขณะนั้น

เขาไม่ได้อยู่ที่สหรัฐอเมริกาและบาหลีนานนัก แต่กลับอยู่ที่อังกฤษนานที่สุด ดนัยได้ยินมาว่าตอนนั้นเด็กคนนั้นเกิดที่อังกฤษ เขาก็อยากที่จะดู

จริงๆแล้ว ในใจก็แค่ไม่เชื่อว่าจะเป็นเด็กที่เธอให้กำเนิดจริงๆ

เขาปฏิเสธโดยสัญชาตญาณ และหลีกเลี่ยงเรื่องนี้มาโดยตลอด แต่ก็อยากจะรู้คำตอบและการรับรองที่เป็นความจริงมากที่สุด!

เหตุผลแรกคือ ในตอนแรกนั้นนาโนยังรักเขาอยู่ นิสัยของเธอมุทะลุ สบายๆ คำพูดก็เปิดกว้าง แต่ร่างกายนั้นอ่อนไหว และเธอยังไม่สามารถยอมรับผู้ชายคนอื่นได้!

เหตุผลที่สองก็คือ ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ เธอไม่สามารถมอบตัวเองให้กับผู้ชายแปลกหน้าอย่างสะเปะสะปะได้!

ส่วนเหตุผลที่สามก็คือ เขากับนาโนคบกันมาสองปีกว่าแล้ว ในช่วงเวลาคืนวันกว่า 700 กว่าวันนี้ จำนวนการมีเซ็กส์ก็ไม่น้อยเลย บางครั้งเมื่อมีความต้องการขึ้นมา ก็สามารถมีเซ็กส์ถึง 3 ครั้งภายในวันเดียว เขาที่เป็นแบบนี้ยังทำให้นาโนตั้งครรภ์ไม่ได้ แต่ผู้ชายคนอื่นใช้เวลาแค่เดือนเดียวก็สามารถทำให้เธอตั้งครรภ์ได้ ?

ในฐานะที่เป็นผู้ชาย ร่างกายของเขานั้นแข็งแรงกำยำ อัตราการรอดชีวิตของอสุจิต่ำมากเชียวหรือ ?

เส้นสายของดนัยที่อังกฤษนั้นแข็งแกร่งมาก อยากจะสืบไทม์ไลน์การเดินทางของนาโนนั้นไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลย และสืบพบตำแหน่งของโรงพยาบาลและชื่อของแพทย์รักษาหลักได้อย่างรวดเร็ว

โรงพยาบาลนั้นเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ดีที่สุดในอังกฤษอย่างที่คาดไว้จริงๆ ค่าใช้จ่ายแน่นอนว่าค่อนข้างแพง แต่สภาพแวดล้อมโดยรอบนั้นนับว่าดีเยี่ยม

ตามนามบัตรของแพทย์ที่มอบให้ ดนัยก็พบชื่อของแพทย์หญิงคนนั้นในแผนกสูตินรีเวช เธอมีเชื้อสายจีน และมีอายุ 40 ปีแล้ว

ดนัยบอกจุดประสงค์ในการมาที่นี่ของตัวเองกับเธอ

เมื่อพูดถึงนาโน แพทย์หญิงนั้นจดจำได้อย่างลึกซึ้ง

เธอจำได้ว่าตอนที่นาโนให้กำเนิดลูกนั้น นายแบบแสนหล่อเหลายืนอยู่ข้างนอกห้องผ่าตัดนั้นตะโกนไม่ยอมหยุดว่า ง้วนป้อสู้ๆง้วนป้อสู้ๆกับการคลอดนะ ง้วนป้อคุณออกแรงอีกหน่อย!

นาโนด่าออกเสียงด้วยความโกรธในทันที คนอื่นคลอดลูกต่างก็เจ็บปวดจนทนไม่ไหว แต่เธอกลับเสียงดังจนทนไม่ไหวแทน มีชีวิตชีวาอย่างผิดปกติซะอย่างนั้น และยังมีชื่อง้วนป้อที่แพร่กระจายในหมู่แพทย์เชื้อสายจีนในทันทีอีก

ดนัยขอดูข้อมูลการถือกำเนิดของเด็ก แพทย์หญิงจึงถามว่า “คุณเป็นอะไรกับนาโนคะ?”

“ผมเป็น……สามีของเธอ……”

คำตอบที่ดนัยตอบไปนี้ เขาได้แต่แอบคิดในใจว่า ตอนนี้ยังไม่ได้เซ็นชื่อในใบหย่า จึงยังสามารถเรียกได้ว่าเป็นสามีอยู่

เมื่อได้ยินดังนั้น สายตาของแพทย์หญิงก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างมาก เธอคิดมาตลอดว่าคนที่อยู่กับนาโนในวันนั้นคือสามีของเธอ แต่คิดไม่ถึงว่า จริงๆแล้วสามีคืออีกคนหนึ่ง!

“นี่คือใบทะเบียนสมรสของพวกเรา…..” ดนัยเห็นสายตาและท่าทางเล็กๆของเธออยู่ในสายตา ในตอนท้าย จึงใช้นิ้วเรียวยาวผลักสมุดสีแดงสดเล่มเล็กๆนั้นไป และพูดเบาๆ

มันเป็นความจริง!