ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 770

เธอกอดแน่นมาก ไม่ยอมปล่อยมือ

ดนัยกำลังฟัง

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า คำพูดแบบนี้ดูอบอุ่นสำหรับผู้ชายทุกคน และไม่สามารถกระตุ้นความโกรธใดๆ ได้

อย่างเงียบสงบ เขาเริ่มคลายมือของบาร์บี้ที่กำลังกอดอยู่รอบเอวออก น้ำเสียงยังคงดูอ่อนโยน และยังแฝงความนุ่มละมุน

“นี่เป็นเรื่องของผม และเป็นเรื่องที่ผมตัดสินใจเอง ไม่เกี่ยวกับคุณ ดังนั้นคุณไม่ต้องคิดมากขนาดนั้น ผมเต็มใจที่จะทำแบบนี้ คุณแค่ต้องทำงานของคุณให้ดี และจดจำคำนิยามความสัมพันธ์ของเราเอาไว้

“บริษัทไม่ต้องการแล้วเหรอ? ความพยายามมาตั้งนานก็ไม่ต้องการแล้วเหรอ?”

ในใจของบาร์บี้มีความรู้สึกผิดหวังและไม่พอใจอย่างมาก “ถ้าอย่างนั้นตั้งแต่นี้เป็นต้นไปไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับคุณ ล้วนเป็นเรื่องของฉันเอง”

ดนัย กำลังติดกระดุมบนเสื้อเชิ้ต “ไม่จำเป็นต้องทำเรื่องที่ไร้ประโยชน์เลย!”

“ไม่มีทาง ฉันไม่มีทางเห็นคุณเป็นแบบนี้หรอก”

บาร์บี้ท่าทางแน่วแน่มาก หลังจากนั้นก็พูดกับดนัยว่า “ท่านประธาน ขอยืมโทรศัพท์สักครู่นะ ตอนที่ฉันมาลืมชาร์ทแบต ตอนนี้ปิดเครื่องอัตโนมัติแล้ว ไม่สามารถเปิดเครื่องได้ แต่ตอนนี้มีเรื่องด่วนต้องใช้….”

ขยับตาเล็กน้อย ไม่มีคำพูดใดๆ ดนัยหยิบมือถือขึ้นมา แล้วส่งให้

เธอเลิกคิ้ว นิ้วมือขยับไปกดไปยังสมุดรายชื่ออย่างรวดเร็ว เป็นการกดที่รวดเร็วมาก

ภายในพริบตาเดียว บาร์บี้ก็ค้นหานาโนเจอแล้ว

เพราะถึงแม้ว่าจะหย่ากันแล้ว แต่ในสมุดรายชื่อของดนัยก็ยังบันทึกชื่อว่าภรรยา เห็นได้ชัดว่าไม่เคยเปลี่ยน

กดไปที่เบอร์ เธอกดโทรเบอร์ของเธอออกไป

ในตอนแรก ฝ่ายตรงข้ามไม่รับสาย เสียงที่ส่งมาคือกำลังติดสายอยู่ โทรไม่ติด

แต่ บาร์บี้มีความเพียรพยายาม กดโทรต่อ

ในที่สุด ครั้งนี้ก็โทรติดแล้ว แต่น้ำเสียงของนาโนแย่มาก เรียกได้ว่ามีความเบื่อหน่าย “ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยเตือนคุณ ไม่มีเรื่องอะไรไม่ต้องโทรหาฉัน หรือว่าตอนนี้แม้กระทั่งภาษาคนก็ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ?”

บาร์บี้กดเปิดลำโพง ดังนั้นจึงเสียงดังมาก ดนัยที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ได้ยินอย่างชัดเจน ถึงตอนนี้เขาจึงจะรู้ว่า บาร์บี้โทรหาเธอ!

“คุณนาโนคะ ฉันคือ….” บาร์บี้เอ่ยปากพูด “ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากคุยกับคุณ สำคัญมาก”

นาโนน้ำเสียงเย็นลง “คุณจะมีเรื่องอะไรอยากคุยกับฉัน?”

“คือแบบนี้ค่ะ……”

บาร์บี้อดทนพูดต่อโดยไม่สนใจท่าทีที่เย็นชาและไม่พอใจของนาโน เอ่ยปากพูดต่อว่า “ช่วงนี้บอร์ดบริหารจะทำการประชุม เพื่อเลือกตั้งประธานของเตชะโสภากรุ๊ป คนใหม่ ดังนั้น คุณสามารถช่วยประธานดนัยหน่อยได้ไหม”

“ช่วยเขา? ทำไมฉันถึงต้องช่วยเขา? ในตอนแรกนั้นเขายืนกรานจะแบ่งหุ้นให้ฉัน สถานการณ์แบบนี้เขาคงจะคาดการณ์ไว้แล้ว เขาเป็นคนทำให้เกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้น ฉันช่วยเขา หึหึ นี่ฉันยังไม่ตื่นเหรอ?”

ในวินาทีที่ นาโนได้ยินถึงเสียงของบาร์บี้ ก็เต็มไปด้วยความเสียดสีประชดประชัน

“หรือว่าคุณสามารถทนดูเขาเป็นแบบนี้ได้ เขาใช้กำลังกายและกำลังสมองให้กับเตชะโสภากรุ๊ป ไปมากน้อยเพียงไหน หากคุณเคยรักเขาล้ำลึกถึงไขกระดูก ทำไมตอนนี้คุณถึงได้โหดร้ายขนาดนี้?”

“ก็เหมือนที่คุณพูดนั่นแหละ ครั้งหนึ่งฉันเคยรักเขา ไม่ใช่ตอนนี้ซะหน่อย ถ้าเป็นแต่ก่อนฉันช่วยเขาแน่นอน ส่วนตอนนี้ เขาจะตกระกำลำบากก็ไม่เกี่ยวกับฉัน ฟังเข้าใจหรือยัง?” ฉันนาโนไร้ความปรานีมาโดยตลอด ช่วยไม่ได้”

บาร์บี้มองไปทางดนัยโดยไม่รู้ตัว ดวงตาของเขามืดมนอึมครึม

“สายโทรนี้ใครเป็นคนให้คุณโทรมา ตัวคุณเอง หรือดนัย?” นาโนถามต่อ

“ไม่เกี่ยวกับประธานดนัย เป็นฉันเองที่แอบใช้โทรศัพท์ของเขาโทร ตอนที่เขาไม่อยู่”

“ดูแล้วความสัมพันธ์ของพวกคุณไม่ธรรมดาจริงๆ ถ้าอย่างนั้นยังไงซะก็ฝากบอกเขาที หุ้นที่อยู่กับฉันอย่าแม้แต่จะคิด ฉันไม่มีทางให้เขาแน่นอน จะเป็นจะตายก็เรื่องของเขา เข้าใจไหม?”