ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 794

หลังจากนั้น เธอก็วิ่งออกจากห้องไปที่ล็อบบี้ของโรงแรม เพื่อต้องการเรียกรปภ.

แต่เมื่อลงมาก็ก็ได้เห็นนาโน ดนัยพร้อมกับชายรูปหล่อที่สวมเสื้อโค้ชยาวสีดำ

ทั้งสามยืนเรียง แล้วเดินออกไปนอกโรงแรม

ราวกับได้เห็นผู้ช่วยชีวิตโผล่เข้ามาในชีวิต บาร์บี้รีบวิ่งเข้าไป เอื้อมมือจับแขนของดนัย ฝ่ามือเปื้อนเลือดทำให้ชุดสูทของเขากลายเป็นสีแดง “ช่วยฉันด้วย……ช่วยแม่ฉันด้วย……”

เมื่อได้ยินเสียง จึงหันหน้า เมื่อนาโนได้เห็นบาร์บี้ที่แต่งตัวเซ็กซี่แบบนั้น ความหนาวเหน็บก็ลอยขึ้นมาบนหน้าผาก แล้วขมวดขึ้น

ดนัยเกือบคล้อยตาม เมื่อทันทีที่ได้เห็นการตอบสนองของนาโน พร้อมกับคิ้วที่ขมวดแน่น จึงสะบัดมือของเธอออกทันที

บาร์บี้ร้อนใจอย่างมาก เหงื่อบนหน้าผากแตกออกมาเป็นเม็ดๆ ร่างกายสั่นสะท้านราวกับใบไม้ที่สั่นไหวกลางสายลม

“แม่ฉันกรีดแขนฆ่าตัวตาย ตอนนี้ร่างกายนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น ฉันเคลื่อนย้ายเธอไม่ไหว ช่วยฉันเถอะนะ……”

ประโยคเหล่านี้ นาโนไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง

แต่ไม่ว่าจริงหรือไม่จริงเรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอมากนัก สายของสปอร์โทรเข้ามา เธอกดรับ

สปอร์เร่งเธอสุดขีด หลังจากที่นาโนวางสายเธอ เธอก็ก้าวยกฝีท้าว แล้วเดินหน้าต่อ สายที่ดูเหมือนมีแต่ก็ไม่มีอะไรมองที่ดนัย

เมื่อดนัยเห็นว่าทั้งสองกำลังจะเดินออกไปข้างนอกโรงแรม ในใจก็ยิ่งรีบ อยากที่จะสะบัดบาร์บี้ออก แล้วรีบตามไป

แต่ตอนนี้บาร์บี้กลัวจนถึงขีดสุด จนหน้ากลายเป็นสีขาวซีด

ด้านนอกโรงแรม ราชาอุ้มคังซีอย่างสบายๆ และผิวปากเป็นครั้งคราว จ้องที่แผ่นหลังของนาโน พูด “มาๆๆ ง้วนป้อ เรามาพนันกันดีกว่า คุณคิดว่าเขาจะตามมา หรือจะไปกับผู้หญิงคนนั้น?”

“ทำไมฉันต้องพนันกับคุณด้วย อีกอย่าง ฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้น……”

นาโนกวาดสายตาไปที่ล็อบบี้ของโรงแรมอีกครั้ง ด้วยแววตาที่ลึกและแน่นหนา

“ชีวิตที่น่าเบื่อ ก็มักจะต้องหาเรื่องสนุกหน่อย ไม่ใช่เหรอ? มาเถอะน่า ง้วนป้อมาพนันเถอะ……”

ราชารู้สึกว่างมาก คังซีที่อยู่ในกอดของราชาก็เชื่อฟังเป็นพิเศษ “ผมพนัน ว่าเขาจะไปกับผู้หญิงคนนั้น คุณล่ะ?”

เมื่อได้ยิน นาโนก็จ้องเขม็งที่ราชา พร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมคุณถึงตอบแบบนี้ล่ะ?”

“ลางบอกเหตุของผู้ชาย สัมผัสที่หกของผู้ชาย เคยมีคนบอกคุยหรือเปล่า ผู้ชายก็มีสัมผัสที่หกนะ……”

ฝั่งตรงข้ามประตูกระจกของโรงแรม ดนัยเห็นทั้งสองคนเปิดประตูรถอย่างชัดเจน และกำลังจะขึ้นไปนั่ง

เขาวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ ขายาวก้าวขยับ เพื่อจะเดินออกไป!

วันนี้ ว่าความสัมพันธ์ของเขากับนาโนจะคลี่คลายลงมันไม่ง่ายเลย เขาทนเจ็บปวดไปมาต่อไปไม่ได้จริงๆ!

เมื่อเห็นท่า บาร์บี้ขยับตัว พร้อมกับคุกเข่าลงต่อหน้าเขา “ช่วยฉัน……ช่วยเธอด้วย……”

ดนัยตกใจกับการกระทำของเธอ ใบหน้าของบาร์บี้เต็มไปด้วยน้ำตา “ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยเลือดจริงๆ ฉันไม่ได้โกหก ช่วยฉันด้วย ช่วยเธอด้วย……”

เมื่อเห็นเลือดบนร่างกายของเธอ แล้วสีหน้าบนใบหน้า ดวงตาฉันลึกของดนัยขยับ และหน้าอกของเขาก็รู้สึกผันผวนเล็กน้อย

บาร์บี้ที่เป็นกังวลอย่างมากก็คว้าเข้าที่กางเกงสูทของเขาอีกครั้ง แล้วเงยหน้า กระสับกระส่าย ขอร้อง อ้อนวอน

ลูกกระเดือกขยับไปมา ดนัยมองไปด้านนอกหน้าต่าง ดูเหมือนกำลังดิ้นรนอย่างวิตกกังวล

ในที่สุด เขาก็มองจ้องไปที่บาร์บี้ “ไม่ได้โกหกฉันจริงๆ ใช่มั้ย?”

“ไม่ ฉันสาบานว่าไม่ได้โกหก! ไม่ได้โกหกจริงๆ! ไม่อย่างนั้นขอให้ฟ้าผ่าฉันตาย ขอให้ไม่ตายดี!” บาร์บี้รีบสาบาน

เมื่อได้ยิน ดนัยก็เม้มริมฝีปากบาง หลังจากพูดออกมาหนึ่งคำ ก็ทิ้งกระเป๋าเดินทางไว้ที่ล็อบบี้ แล้วสาวเท้าก้าวใหญ่ๆ ขึ้นไปข้างบน