ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 89

ได้ยินแบบนั้น เชอร์รีนก็รีบบอกปัด “งั้นพวกเธอเล่นเถอะ”

นาโนดึงแขนเสื้อเพื่อน ปากแดงๆพูดออกมาว่า “กลัวอะไรล่ะ？สามีเธอไม่ได้นั่งอยู่ข้างหลังหรอ เธอไม่มีเงิน แต่เขามีตั้งเยอะ ใช่ไหม คุณชายออกัส？”

ออกัสยิ้มอ่อน มือใหญ่ๆของเขากดลงบนบ่าของเธอ ให้นั่งลง “แน่นอนอยู่แล้ว”

“ดูสิ สามีเธอก็พูดแล้ว จะกังวลอะไรอีก？”

ได้ยินคำว่าสามีหลายๆคำเข้าเชอร์รีนก็แก้มแดง เธอไม่เคยเรียกเขาแบบนั้นเลย

ได้ยินชื่อเรียกที่สนิทสนมนี้จากปากคนอื่น ก็ยังใจเต้นขนาดนี้

กลับกัน มือเรียวเล็กก็ลงมาข้างกายบีบขาไว้แน่น สายตาของเธอก็มองย้อนกลับไปที่

เห็นเพียงใบหน้าของเขายิ้มบางๆอยู่ตลอด มองไปที่เชอร์รีน กำลังสอนเธอจัดไพ่

อีกด้านนึง สุนันท์ก็นั่งอยู่บนโซฟา สายตาหันมาดูที่โต๊ะไพ่นกกระจอกเป็นระยะ

ดนัยตอนแรกก็พูดมาก บอกว่าจะฆ่าทั้งสามคนไม่ให้เหลือ

แต่เมื่อเห็นดนัยแล้วออกัสก็ทิ้งท้ายออกมาว่า “วางใจเถอะ ตอนท้ายจะเหลือกางเกงในให้นายละกันนะ……”

สุดท้าย ดนัยก็โชคไม่ดีเท่าไหร่ แพ้อยู่เรื่อย แม้แต่ทุนก็ไม่ได้ถอนคืนเลย

นาโนมองไปที่เขาแล้วพูด “สมน้ำหน้า ！”

หยาดฝนได้แต่ยิ้มบางๆ เธออยู่ตรงกลางตลอด ไม่ได้แพ้อะไร คนที่แพ้คือดนัย และคนที่ชนะก็คือเชอร์รีน

ไพ่ของเชอร์รีนก็ไม่ต่างกันมากนัก บวกกับมีกุนซืออยู่อีก ชนะจนนับเงินไม่ทัน วางอยู่ข้างๆเป็นกอง

ออกัสนั่งอยู่ข้างหลังเชอร์รีน แขนทั้งสองยืดไปข้างหน้า ท่านั้นเหมือนจะสวมเชอร์รีนไว้ในอ้อมกอด หน้าหันข้าง ริมฝีปากที่ขยับ เสียงต่ำที่เข้าหูของเธอ

นาโนมองอย่างพอใจเป็นอย่างมาก ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ไม่เลวเลย สนิทสนมกันน่าดู

หยาดฝนมักจะมองไปทางนั้นอยากไม่ได้ตั้งใจ แต่ว่าจะให้คนอื่นสังเกตเห็นไม่ได้ ความขมขื่นในใจเธอแผ่ซ่านไปทั่วใจ ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปทั่ว

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เธอก็กลัวว่าตัวเองจะบ้าตาย ภาพที่เห็นนี้มันบาดตาบาดใจเกินไป

เธอคิด หรือว่า เธอควรจะตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป……

เล่นไพ่เล่นมาสักพักแล้ว ก็หยุดลงออกัสกับดนัยที่แพ้จนหมดตัวอย่างก็ขึ้นไปด้านบน มีเรื่องงานที่ต้องพูดกันหน่อย

หยาดฝนสีหน้านิ่งๆ ดูไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ก็ขึ้นไปข้างบนด้วย

นาโนกับเชอร์รีนนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก พูดกันเรื่อยเปื่อย ก็คิดถึงยู่ยี่เชอร์รีนเอ่ยปากอย่างเป็นกังวล“ยู่ยี่เป็นยังไงบ้างแล้ว？”

“ก็เป็นแบบนั้นแหละ ไอ้หัสดินนั่นน่ะ ทางที่ดีที่สุดอย่าได้ทำผิดอะไรอีก ถ้าให้ฉันจับได้อีก เธอคอยดูนะว่าฉันจะฆ่ามันรึป่าว！”

พูดถึงเรื่องนี้นาโนก็ไม่สนใจว่าอยู่ไหนทำไรอยู่ เอ่ยปากด่าขึ้นมาโต้งๆ

คำพวกนี้ ล้วนเข้าหูสุนันท์หมดแล้ว เธอเลิกคิ้ว ความรังเกียจที่มีเพิ่มขึ้นอีก ที่แท้ก็พวกเดียวกันถึงอยู่กันได้！

“ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้ ฉันหมายถึงว่า ตอนนี้เธอยังเสียใจอยู่ไหม？”

“จะไม่เสียใจได้ไงล่ะ ยังไงซะเธอก็เห็นเองกับตา ต้องติดอยู่ในใจไปตั้งนานแล้วแหละ！”

เชอร์รีนดีว่าเธอกำลังพูดถึงอะไร ถ้าเปลี่ยนเป็นเธอที่โดนเอง ก็คงไม่มีวันที่จะลืม “แล้วตอนนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นไงบ้าง？”