การปรากฏตัวของหลี่โม่ ทำให้ทุกคนในห้องประชุมหน้าบึ้งไม่พอใจ
“หลี่โม่ นายเข้ามาได้ยังไง ไม่รู้เหรอว่าที่นี่ที่ไหน ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลยนะ!” กู้ซิงเหว่ยชี้ไปที่หลี่โม่อย่างโกรธเคืองทันที
นี่เป็นเพียงขยะน่าสมเพช ไม่มีสิทธิ์มาเหยียบบริษัทของตระกูลกู้!
ไม่มีสิทธิ์มาเหยียบที่ห้องประชุมนี้ด้วย!
“โอ้โห ไอ้ขยะนี่ กล้าเสนอหน้ามาที่นี่ได้ยังไง ไม่ขายหน้าเหรอ?”
“ใช่ จะพูดอะไรได้อีก นี่ไม่ใช่การขุดหลุมกลบกู้หยุนหลานหรอกเหรอ? ไม่มีสมองเอาซะเลย”
“ฮ่าฮ่า ไอ้แมงดานี่ กล้ามาออกคำสั่งที่นี่เลยเหรอ?”
ในห้องประชุม บรรดาญาติของตระกูลกู้และผู้บริหารระดับสูงของบริษัทต่างพยักหน้าให้หลี่โม่ คำพูดของพวกเขาเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม
“มาที่นี่ทำไม?” กู้หยุนหลานรู้สึกสับสนในขณะนี้ และเริ่มโกรธมากขึ้น
หลี่โม่ไม่ควรมาที่นี่เลย
ทว่า เขากลับเดินไปหากู้หยุนหลาน ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้า
เป็นเวลาสี่ปี ที่เขาไม่เคยให้อะไรเธอและไม่เคยช่วยเธอเลย ทุกคนดูถูกเขา แต่กู้หยุนหลานอยู่เคียงข้างเขาเสมอมา
แม้ว่าปกติกู้หยุนหลานมักจะโกรธเขา แต่หลี่โม่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร
เพราะกู้หยุนหลานเป็นทั้งภรรยา อดีต และอนาคตของเขา
‘เมื่อก่อนผมอาจจะไร้ประโยชน์และทำให้คุณถูกนินทา’
‘แต่วันนี้ผมได้รับมรดกของแดนมังกรแล้ว ผมจะมอบชีวิตที่สุขสบายให้คุณ’
หลี่โม่ก้าวไปข้างหน้ายืนข้างกู้หยุนหลานและพูดอย่างจริงจังว่า “หยุนหลาน ตอบตกลงสิ ความร่วมมือนี้ คุณจะเป็นคนจัดการ!”
เมื่อมองเข้าไปในดวงตาที่มุ่งมั่นของหลี่โม่ กู้หยุนหลานก็ตกอยู่ในภวังค์ ราวกับว่า สิ่งที่หลี่โม่พูดจะเป็นจริง ราวกับว่า เขาได้เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! นายล้อเล่นหรือไง? หลี่โม่ นายคิดว่าที่นี่เป็นอะไรกัน? ที่นี่คือบริษัทของตระกูลกู้ ไม่ใช่ที่ที่นายจะมาพ่นเรื่องไร้สาระ ออกไปซะ!” กู้ซิงเหว่ยพูดอย่างโกรธเคือง
หลี่โม่ไม่มีสถานะใด ๆ ในตระกูลกู้ แต่ตอนนี้เขากล้ามาเหยียบบริษัทแล้วทำเป็นสั่งนั่นนี่ ช่างกล้านัก
“คุณปู่คะ ดูหลี่โม่คนนี้สิ เขาอยากจะเข้ามายุ่งเรื่องธุรกิจของเรา” กู้ชิงหลินใบหน้าเย็นชาหยิ่งยโส ดวงตาที่เหมือนฟินิกซ์ของเธอดูเหมือนว่าอยากจะฆ่าหลี่โม่
สีหน้าของคุณท่านกู้เริ่มอึมครึม เขามองหลี่โม่อย่างไม่พอใจและพูดอย่างเคร่งขรึม “ออกไป!”
ไอ้คนนอกนี่ เกาะตระกูลกู้กินยังไม่พอ ยังทำให้ตระกูลกู้อับอายในเมืองฮั่นนี้ด้วย แถมตอนนี้ยังกล้าเข้ามายุ่งเรื่องธุรกิจในบริษัทอีก
นี่เขาคิดจะทำอะไร?
นี่เขาอยากมีส่วนร่วมในบริษัทอย่างนั้นเหรอ?
อย่างไรก็ตาม หลี่โม่ไม่ได้สนใจคุณท่านกู้ เขามองไปที่กู้หยุนหลานด้วยสายตาที่หนักแน่น พร้อมจับมือที่บอบบางของเธอและพูดว่า “เชื่อใจผม”
สามคำนี้ทำให้กู้หยุนหลานมีแรงกระตุ้นอย่างฉับพลัน เธอหันหน้าไปพูดกับคุณท่านกู้ “คุณปู่คะ ฉันตกลงค่ะ”
เมื่อพูดอย่างนั้น เธอหันใบหน้าที่ภาคภูมิใจไปมองที่กู้ซิงเหว่ยอย่างเย็นชา และพูดว่า “กู้ซิงเหว่ย ไหน ๆ นายก็อยากจะไล่ฉันออกจากบริษัทหยุนเชิงใช่ไหม? ได้เลย ฉันตกลงและสัญญาว่าจะทำให้ได้ ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือจากหรงคังกรุ๊ป ฉัน กู้หยุนหลาน พร้อมลาออก!”
“หยุนหลาน แกต้องคิดให้ดีก่อนนะ เรื่องนี้ไม่ได้แค่เกี่ยวกับอนาคตของแกเอง แต่ยังเกี่ยวข้องกับอนาคตของตระกูลกู้ของเราต่อไปในอนาคตข้างหน้า” คุณท่านกู้กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
กู้หยุนหลานพูดอย่างจริงจังว่า “คิดดีแล้วค่ะ”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ริมฝีปากของกู้ซิงเว่ยก็โค้งงอเป็นรอยยิ้มร้ายกาจ เขาพูดว่า “เอาล่ะ เธอพูดออกมาจากปากเองนะ ทุกคนในวันนี้เป็นพยาน อย่ามากลับคำพูดทีหลังแล้วกัน”
“ฉันไม่กลับคำพูดแน่ แต่ถ้าฉันร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ปได้ นายจะทำอะไร?” กู้หยุนหลานถามทันที ราวกับว่าเธอมีความมั่นใจมาก
เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ เธอก็พูดแบบนี้ บางทีอาจเป็นเพราะความกล้าหาญและความมั่นใจที่หลี่โม่มอบให้เธอ
คนเราควรมีชีวิตอยู่ด้วยความภาคภูมิใจ
“หึหึ ถ้าเธอสามารถชนะความร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ปได้สำเร็จ ฉันจะไม่แข่งกับเธอเรื่องตำแหน่งรองประธานบริษัท จะยกให้เธอไปเลย!” กู้ซิงเหว่ยหัวเราะอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความล้อเลียน
เธอคิดว่าตัวเองจะชนะการร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ปมาได้จริง ๆ เหรอ? ฝันอะไรลม ๆ แล้ง ๆ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...