คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 133

ทันใดนั้น ทุกคนในห้องประชุมก็เริ่มพูดคุยกัน และทุกคนในห้องต่างเห็นเป็นเสียงเดียวกัน นั่นก็คือเห็นด้วยกับชายชรากู้

เมื่อกู้ซิ่งเหว่ยเห็นฉากนี้ ในใจของเขาก็มีความสุขมาก สถานการณ์ตอนนี้ถูกตัดสินแล้ว!

ในเวลาเดียวกัน กู้หยุนหลาน และหลี่โม่ก็มาถึงประตูของบริษัทยาหยุนเซิง

ในขณะที่กู้หยุนหลานรีบเร่งฝีเท้า แต่หลี่โม่ที่เดินอยู่ข้างหลังก็ก้าวเดินอย่างช้า ๆ โดยไม่ตื่นตระหนกเลย

แต่ก่อนที่กู้หยุนหลานจะได้เข้าไปในบริษัท เธอก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสามคนกันทางไว้โดยไม่มีเหตุผล

“รองประธานกู้ ผมขอโทษด้วย คุณไม่ได้เป็นสมาชิกของบริษัทอีกต่อไปแล้ว เมื่อกี้การประชุมของท่านประธานได้มีการตัดสินใจถอดคุณออกจากตำแหน่งรองประธาน และคุณก็ถูกไล่ออกแล้ว” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างเย็นชา

นี่มันอันตรายจริง ๆ และตอนนี้บริษัทก็อยู่ในภาวะตื่นตระหนก

ถ้าตระกูลหวังมาจริง ๆ พวกเราคงจะซวยมากแน่

เมื่อกู้หยุนหลานได้ยินแบบนี้ เธอก็ทำสีหน้าไม่เชื่อ และตะโกนว่า "คุณปู่ทำแบบนั้นจริง ๆ เหรอ? ฉันไม่เชื่อ ฉันจะเข้าไป!"

พูดจบ เธอก็รีบวิ่งเข้าไป

แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ก็ผลักเธอออก และตะโกนว่า "ถ้าคุณบุกเข้ามาอีก พวกเราจะหยาบคายกับคุณ!"

กู้หยุนหลานเหยียบรองเท้าส้นสูงของคนหนึ่งในนั้น จากนั้นเธอไม่สามารถยืนได้อย่างมั่นคง และเธอก็หงายหลังลง

แต่โชคดีที่หลี่โม่วิ่งมาทันเวลา เขาคว้ารอบเอวของกู้หยุนหลาน และถามอย่างประหม่าว่า "คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"

กู้หยุนหลานยืนนิ่งส่ายหัวอย่างกังวล และพูดว่า "ฉันไม่เป็นไร หลี่โม่ คุณปู่ถอดตำแหน่งรองประธานของฉัน และไล่ฉันออกแล้ว"

เมื่อหลี่โม่ได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเขาก็เย็นชา เขาเหลือบมอง และจ้องไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสาม แล้้วพูดอย่างเย็นชาว่า "ขอโทษเธอซะ!"

โกรธมาก!

กล้ามาที่ผลักกู้หยุนหลาน ถ้าเธอตกบันไดขึ้นมา แล้วจะเกิดอะไรขึ้น!

แค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเพียงไม่กี่คน เขาได้เรียนรู้วิธีต่อสู้กับผู้อื่นมากมาย และปฏิเสธที่จะจดจำนายเก่า!

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสามเห็นว่าเขาคือหลี่โม่ พวกเขาก็หัวเราะเยาะขึ้นมาทันทีว่า "โอ้ ฉันก็นึกว่าใคร หลี่โม่กระจอกนี่เอง ทำไม ถ้ามองแกแบบนี้ แกจะทำอะไรพวกเราได้!?”

ชายร่างสูงผอมที่เป็นผู้นำโบกไม้กระบองในมือ และจ้องมองหลี่โม่อย่างเย้ยหยัน

อีกสองคนก็หัววเราะเยาะสองสามครั้ง แล้วพูดว่า “หลี่โม่ อย่าคิดว่าแกเป็นลูกเขยของตระกูลกู้ แล้วพวกเราจะไม่กล้าทำอะไรแก แกอยู่ในกรุงโซล ใคร ๆ ก็รู้ว่าแกเป็นแค่่เจ้าคนกระะจอกที่เกาะผู้หญิงกินไปวัน ๆ เด็กห้าขวบยังรู้เลยว่ามันน่าขายหน้า!"

“รองประธานกู้ อย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลย ท่านประธานบอกว่า ถ้าเห็นพวกคุณมาที่นี่ และต้องการจะเข้าไปข้างใน พวกคุณจะต้องคุกเข่าที่หน้าประตู และรอจนกว่ารถของตระกูลหวังจะมาถึง”