คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 141

ฉวีเทียนไห่รีบใช้โอกาสนี้พูดด้วยรอยยิ้มว่า “หยุนหลาน แน่นอนว่านี่คือสิ่งที่ผมส่งให้คุณ แล้วยังเซอร์ไพรส์อีกอย่างให้ด้วยนะ แต่คาดไม่ถึงว่าผู้จัดการหลินจะมาที่นี่ด้วย”

ขณะพูด เขามองหลินชิงหานอย่างซาบซึ้งและพูดว่า “ผู้จัดการหลิน คุณสุภาพเกินไปแล้วนะครับ”

ใบหน้าของหลินชิงหานเรียบเฉย เธอเหลือบมองฉวีเทียนไห่และถามว่า “บัตรเชิญนี่ คุณเป็นคนส่งมาเหรอคะ?”

ฉวีเทียนไห่ตกใจเล็กน้อย จึงถามว่า “จะไม่ใช่ผมได้ยังไงล่ะครับ? ผู้จัดการหลิน คุณต้องล้อเล่นแน่ ๆ ผมน่ะจ่ายเงินเพิ่มตั้งสองเท่านะ!”

หลินชิงหานหัวเราะ

ขณะเดียวกัน มีเสียงหอบดังมาจากด้านหลัง จนทุกคนหันหลังมาดู “ผู้จัดการหลินครับ บัตรเชิญจากคุณฉวีเทียนไห่ไม่ได้รับการส่งครับ เนื่องจากที่อยู่ไม่ถูกต้อง”

พนักงานชายในชุดทำงานวิ่งเหยาะ ๆ มา พร้อมถือบัตรเชิญสีขาวธรรมดา ๆ ในมือ

ฉวีเทียนไห่ระเบิดอารมณ์ออกมาทันที “คุณพูดอะไรน่ะ? บัตรเชิญนี่เป็นของผมไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อพนักงานเห็นว่า ฉวีเทียนไห่อยู่ตรงนั้น เขาก็ขอโทษทันทีและพูดว่า “คุณชายฉวี ผมต้องขอโทษด้วยครับ แต่ว่าที่อยู่ที่คุณทิ้งไว้ไม่ถูกต้องจริง ๆ บัตรเชิญนี้จึงไม่ได้ถูกส่งออกไปครับ”

ความเงียบงันเกิดขึ้น

บรรยากาศเงียบสงัด

สายตาของคนหลายคนมากองที่ฉวีเทียนไห่อย่างพร้อมเพรียงกัน ซึ่งทำให้ร่างกายของฉวีเทียนไห่เหมือนถูกเข็มแทง เขารู้สึกอึดอัดมากทีเดียว

“คุณพูดไร้สาระน่า! บัตรเชิญนี้จะไม่ใช่ของผมได้ยังไง บัตรเชิญของผมถูกส่งไปแล้ว!” ฉวีเทียนไห่ไม่เชื่อ เขาโวยวายเสียงดัง พร้อมกับคว้าบัตรเชิญในมือของพนักงานมาฉีกเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนลงบนพื้น

จากนั้นเขาก็หันกลับมาพูดกับกู้หยุนหลานด้วยรอยยิ้ม “หยุนหลาน อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเขานะ บัตรเชิญในมือของคุณคือของผม…”

ใจสั่นแรง!

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ฉวีเทียนไห่ก็ตกตะลึง!

เพราะเขาเห็นบัตรเชิญสีทองในมือของกู้หยุนหลาน!

เป็นไปได้อย่างไร?!

คนคนนี้คือไอดอลของเธอ

“สวัสดีครับ คุณกู้หยุนหลาน” คุณโจ ฮิซาอิชิยิ้มเล็กน้อย แล้วยื่นมือออกไปทักทายกู้หยุนหลาน

กู้หยุนหลานจับมือด้วยความตื่นเต้น หัวใจของเธอเต้นแรงมาก นอกจากนั้นเธอยังรู้สึกเหมือนกับนี่คือความฝัน

หลินชิงหานยิ้มออกมาเล็กน้อย “คุณกู้หยุนหลานคะ นี่เป็นบุคคลผู้สูงศักดิ์คนหนึ่งที่ไม่ประสงค์ออกนาม เขามีเซอร์ไพรส์ที่เตรียมไว้ให้คุณเป็นพิเศษค่ะ”

หลังจากนั้น กู้หยุนหลานก็ถ่ายรูปคู่กับคุณโจ ฮิซาอิชิ และได้พูดคุยกันพักหนึ่ง

แน่นอนว่าในขณะนี้ กู้หยุนหลานทำตัวเรียบร้อย และตั้งใจฟังเขามาก ๆ

ก่อนร่ำลากัน คุณโจ ฮิซาอิชิก็ลุกขึ้น พร้อมกับยิ้มแล้วถามว่า “คุณกู้หยุนหลานครับ สนใจอยากเป็นนักเรียนของผมไหม?”

ด้วยประโยคนี้เอง กู้หยุนหลานตะลึงเป็นเวลานาน ก่อนที่จะตอบสนองอีกครั้ง และถามว่า “ฉัน... ฉันเป็นได้เหรอคะ?”