แน่นอนว่าไม่เชื่อ!
หวังฟางไม่เชื่อเต็มร้อย
เธอรู้ดีว่าลูกเขยของเธอนั้นช่างไร้ประโยชน์
อย่างที่เขาพูด แล้วทำไมเธอต้องมาอดทนกับความเฉยเมยและความอัปยศอดสูจากเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาด้วย?
หลี่โม่ก็รู้ว่าพวกเขาไม่เชื่อ ดังนั้นเขาจึงจงใจพูดเช่นนี้
บางครั้งก็ไม่มีใครเชื่อความจริง
หวังฟางหยุดพูด และไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงออกคำสั่งว่า “พอแล้ว ฉันรู้แล้ว แกไปโรงพยาบาลเถอะ จริงสิ วันมะรืนนี้เป็นวันเกิดพ่อแก เมื่อถึงตอนนั้น แกก็ไม่ต้องไปหรอก อยู่บ้านคนเดียวเถอะ”
หวังฟางไม่อยากให้ลูกเขยไร้ประโยชน์นี้ทำให้เสียหน้าในวันเกิดของกู้เจี้ยนหมิน
อย่างไรก็ตาม ผู้คนที่ไปร่วมงานล้วนเป็นเพื่อนของตระกูลกู้ และยังมีเพื่อนของหวังฟางอีกด้วย
หลี่โม่หัวเราะขึ้นมาเหอะ ๆ พยักหน้าและกล่าวว่า “ผมทราบแล้วครับ”
พูดจบเขาก็หันหลังจากไป เขายืนสูบบุหรี่หนึ่งม้วนอยู่ตรงหน้าประตู และเต็มไปด้วยความคิดมากมาย
ข้างหน้าเขา ก็มีสาวเจ้าของบ้านข้าง ๆ ขับรถเก๋งคันเล็กกลับมาพร้อมกับลูกสาวสองคนและสามีด้วยความรัก
หลี่โม่รู้สึกชื่นชมภาพที่เห็น แล้วเขาก็คิดได้ว่า เขาควรซื้อรถให้กู้หยุนหลาน เธอจะได้เดินทางสะดวก
การซื้อรถให้กู่หยุนหลานเป็นความคิดที่ดี เพราะเธอคงจะยุ่งมากในอนาคตอันใกล้นี้ และการมีรถจะทำให้การเดินทางของเธอสะดวกยิ่งขึ้น
เมื่อคิดอย่างนี้แล้ว เขาจึงโทรหาฉินรั่วรั่ว
ในไม่ช้า ฉินรั่วรั่วก็ขับรถพาหลี่โม่ไปยังโชว์รูมรถที่ใกล้ที่สุด
ถนนสายนี้เต็มไปด้วยโชว์รูมจำหน่ายรถยนต์
หลี่โม่ลงจากรถแล้วเดินตรงไปที่โชว์รูมรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ก่อน ฉินรั่วรั่วแวะไปที่ละแวกนั้นเพื่อเติมน้ำมัน
ทันทีที่เดินเข้าประตู ก็มีเสียงหวานดังขึ้นมา
“สวัสดีค่ะ คุณผู้ชาย มาดูรถใช่ไหมคะ? ไม่ทราบว่าสนใจคันไหนเป็นพิเศษไหมคะ ดิฉันช่วยแนะนำให้ได้นะคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...