“แน่นอนว่ามีปัญหา ห้องโถงสุดหรูมีข้อกำหนดในการระบุตัวตน พวกคุณที่มีเพียงบัตรประจำตัวประชาชน แต่ไม่มีสถานะสูงส่ง ก็เหมาะเพียงที่จะกินแถวแผงลอยริมถนนเท่านั้น!”
หลังจากที่เจียงหยางพูดจบก็ยกมือขึ้น และผลักหลี่โม่ที่ใส่หน้ากากออกไป
เมื่อเห็นพฤติกรรมเหลือขอของลูกชาย เจียงเฉิงก็เกิดอาการโกรธจัดขึ้นมา คิดอยากจะถอดหน้ากากและด่าว่าลูกชายของเขา
ล่วงเกินหลี่โม่ด้วยคำพูด ถึงเวลาต้องขอโทษและขอขมาอย่างเหมาะสม
ถ้าหากว่าคำพูดนั้นได้ทำร้ายจิตใจหลี่โม่เข้า ก็เกรงว่าจะจัดการปัญหาได้ไม่ง่ายแล้ว บางทีตระกูลเจียงทั้งหมดอาจถูกกวาดล้าง!
ในขณะนี้เจียงเฉิงเข้าใจอย่างลึกซึ้งแล้วว่า อำนาจนั้นสามารถย้อนกลับมาทำร้ายตนได้ เขาเสียใจมากที่เคยตามใจลูกชายตั้งแต่เด็กจนเสียคนเช่นนี้
ประธานจางดึงแขนเจียงเฉิงไว้ เพื่อหยุดเจียงเฉิงไม่ให้ดึงหน้ากากลง และเตือนเขาว่า “คุณเจียง ใจเย็น ๆ ก่อน อย่าทำให้นายน้อยอารมณ์เสียเลย”
“ผมจะใจเย็นได้ไง? ไอ้เด็กที่ก่อปัญหาคือลูกชายนิสัยเสียของผม ตอนที่ไอ้เด็กนี่เกิดมาผมน่าจะเอาขี้เถ้ายัดปากซะ!”
ตอนนี้เจียงเฉิงโกรธจนแทบบ้า
ประธานจางแอบยิ้มในใจ และปลอบเขาต่อไปว่า “ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้คุณก็ทำเหมือนเขาไม่ใช่ลูกชายคุณสิ หนักสุดก็แค่ตัดขาดความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกเอง คุณไม่ได้มีแค่ลูกชายคนเดียวสักหน่อย คนที่ไม่คู่ควรก็แค่ต้องกำจัด"
การแข่งขันภายในตระกูลใหญ่นั้นดุเดือด ชนะเป็นเจ้า แพ้เป็นโจรเป็นเรื่องปกติ
เจียงหยางถูกตัดออกจากผู้สืบทอดมานานแล้ว เพราะเขาไม่มีความสามารถในการแข่งขันหลัก เป็นเพียงประเภทคนที่รับเงินปันผลในครอบครัว เป็นคนที่รอกินละรอความตายเท่านั้น
หากต้องการไล่เจียงหยางออกจากบ้านจริง ๆ เจียงเฉีก็ไม่กดดันมากนัก แต่ก็รู้สึกผิดเพียงเล็กน้อย ท้ายที่สุดเจียงหยางก็เป็นลูกชายที่เขาเลี้ยงดูมานานกว่า 20 ปี แล้วเขาจะไม่รู้สึกได้อย่างไร
ทันทีที่เจียงเฉิงตัดสินใจ เขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องเจ็บปวดต่อหน้าเขา เสียงร้องที่คุ้นเคย ไม่ดูก็รู้ว่าเป็นเสียงจากลูกชายของเขาเอง
เห็นแค่หลี่โม่ที่สวมหน้ากาก หลังหน้ากากนั้น มีรอยยิ้มเยาะเย้ยเล็กน้อย หมัดหนึ่งชกตรงไปที่จมูกของเจียงหยาง!
ทันใดนั้น เสื้อผ้าของเจียงหยางก็เปื้อนด้วยเลือดกำเดา
เฮือก!
ทุกคนต่างสูดหายใจ!
ชายสวมหน้ากากคนนี้ ร้ายกาจเป็นบ้า!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...