หลี่โม่ได้ยินเสียงดุของกู้ชิงหลิน ปฏิกิริยาแรกของเขาดูเหมือนว่ายังโชคดีอยู่บ้าง เขามีไหวพริบที่ดี นอกจากนี้หวงฝูชิ่งก็ยังมีชุดเสื้อผ้าที่จะสับเปลี่ยน
ไม่อย่างนั้น หากยังใส่ชุดเมื่อกี้อยู่ เกรงว่าจะอธิบายได้ยาก
หลี่โม่หันหน้าไปมอง เขาเห็นกู้ชิงหลินที่กังวลและหงุดหงิด กำลังเดินไปพร้อมกับเพื่อนสาวสองสามคนด้วยความโกรธ
“นายมาทำอะไรที่นี่?”
กู้ชิงหลินกำลังหงุดหงิด ภายในใจของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ เธอกังวลว่าเธอไม่มีที่ให้ระบายความโกรธนี้!
“ทำไมฉันจะอยู่ตรงนี้ไม่ได้ ก็บนถนนเขาไม่ให้คนไปยืนหนิ” หลี่โม่กล่าวอย่างใจเย็น
“บนถนนเหรอ? นี่คือทางเข้าภัตตาคารไห่เยี่ยนนะ มันใช่ที่ของคนไร้ประโยชน์อย่างนายเหรอ? นายไม่สมควรอยู่ที่นี่! นายรู้สถานะคนที่เข้าออกสถานที่นี่หรือเปล่าเถอะ!”
กู้ชิงหลินเต็มไปด้วยความโกรธ การเห็นหลี่โม่ ก็เหมือนกับเห็นที่สูบลม เธอพร้อมที่จะระบายความโกรธของเธอทั้งหมดออกไป
“แค่ยืนอยู่บนถนน ฉันต้องสนใจสถานะใคร ๆ ด้วยเหรอ? นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่ฉันไม่ได้เข้าไปในอาคารไห่เยี่ยนนั่น แต่ยังต้องมาใส่ใจอะไรมากขนาดนั้น”
หลี่โม่ขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขาเย็นชาเล็กน้อย พร้อมกับโต้กลับไป
เหล่าเพื่อนสาวของกู้ชิงหลินก็โกรธเช่นกัน พวกหล่อนเป็นคนกลุ่มเล็ก ๆ ที่ทั้งมั่งคั่งร่ำรวยเหมือนกับกู้ชิงหลิน วันนี้การเสียหน้าของกู้ชิงหลินทำให้พวกเธออับอายเช่นกัน ตอนนี้เอง พวกเธฮทั้งหมดถือว่าหลี่โม่เป็นที่ระบายอารมณ์ไปเรียบร้อย
“เจ้าขยะนี่ปากเก่งจริง ๆ เลยนะ ถึงกับกล้ามาต่อปากต่อคำพูดของชิงหลิน หรือว่านายมีอาซ้อขอเลี้ยงอยู่เหรอ? นายกำลังรออาซ้อของนายออกมาจากอาคารใช่ไหม?”
ในขณะนี้ ผู้หญิงที่อยู่ด้านข้างหัวเราะเยาะ พร้อมกับยืนกอดอกมาดมั่น
“ดูเสื้อผ้าที่เจ้าขยะนี่ใส่สิ ดูเหมือนจะเป็นรุ่นลิมิเต็ดของแบรนด์จีวองชี่เลยนะ ราคาหลายล้านเชียวแหละ ชิงหลิน ดูเหมือนเจ้าคนไร้ประโยชน์จากบ้านเธอจะนอกลู่นอกทางแล้วนะ เขากลายเป็นพ่อหนุ่มน้อยของอาซ้อที่ไหนกันนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...