“ถุย! คนไร้ค่าอย่างแกอย่าเข้ามาแส่ อยู่เป็นดินเน่า ๆ อย่างนั้นดีแล้ว ไม่พูดก็ไม่มีใครหาว่าเป็นใบ้หรอกนะ ถ้าแกพูดอีกคำ จะตัดลิ้นแกทิ้งซะ!” หวังฟางพูดด้วยน้ำเสียงเดือดดาล
เพิ่งทำให้บรรยากาศสงบลงได้ ก็ถูกเจ้าหลี่โม่ทำลายจนเกิดความเดือดดาลขึ้นมาอีก
“นายมีความสามารถอย่างนั้นเหรอ? ถ้านายมีความสามารถก็เชิญบอสหลูมาให้ได้สิ! พูดพล่อย ๆ คนเดียวแบบนี้ไม่ได้เรื่อง” ฮั๋วเจี้ยนเฟิงตะโกนด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง
“นายไม่น่าจะมีความสามารถเชิญมาได้ ฉันก็เลยเชิญไปแล้ว อีกเดี๋ยวบอสหลูก็มา” หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“หึหึ ใครเชื่อนายก็บ้าแล้ว!”
ฮั๋วเจี้ยนเฟิงหยิบมือถือขึ้นมาแล้วพูดว่า “พ่อผมเป็นประธานจินซิ่งกรุ๊ป แค่ให้พ่อผมเอ่ยปาก คนแซ่หลูนั่นต้องรีบมาอย่างแน่นอน”
จางซุ่ยฮวาดึงตัวฉวี่หมานมาแล้วพูดว่า “ลูกเขย จินซิ่งกรุ๊ปนี้ชื่อเสียงเป็นยังไง?”
“แน่นอนว่ายิ่งใหญ่มากครับ เป็นบริษัทหนึ่งในสิบอันดับแรกของเมืองฮั่นเรา ทำธุรกิจส่งออกเป็นหลัก ทำกำไรเป็นเงินดอลลาร์มากมาย! ไม่คาดคิดว่าตระกูลของคุณฮั๋วจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ช่างเป็นลูกหลานมังกรจริง ๆ ผมเองก็ปรารถนาที่จะเชื่อมสัมพันธ์ธุรกิจกับคุณฮั๋ว สัมผัสความยิ่งใหญ่ของพลังมังกร!”
“ต้าชิงล่มสลายไปนานแล้ว ยังมีพลังมังกรอะไรที่ไหนอีก” หลี่โม่พูดพึมพำ
“แกมันพวกคนไร้ค่า จะพูดให้มากความไปเพื่ออะไรกัน สนใจเรื่องที่มีสาระบ้าง ไม่ใช่วัน ๆ เอาแต่ทำเรื่องไร้สาระบนโลกออนไลน์ จะทำให้ไอคิวของแกถดถอยลงทุกวัน ๆ อีกหน่อยคงจะเหลือศูนย์!”
จางซุ่ยฮวากับพวกแสดงสีหน้ามีความหวัง ไม่คาดคิดว่าตระกูลของคุณฮั๋วจะยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้
ไม่เพียงแต่ฮั๋วเจี้ยนเฟิงที่เป็นบุคคลสำคัญในแวดวงการลงทุน ยังมีพ่อของเขากุมอำนาจในแวดวงธุรกิจนำเข้าส่งออกอีก นี่ช่างเป็นตระกูลชนชั้นสูงจริง ๆ !
ก่อนหน้านี้หวังฟางไม่รู้ว่าฮั๋วเจี้ยนเฟิงมีพ่อที่มีอำนาจถึงเพียงนี้ หลังจากได้ยิน แทบอยากจะวิ่งไปบีบคอหลี่โม่ให้ตายเสียตรงนั้น แล้วก็ให้ฮั๋วเจี้ยนเฟิงมาเป็นลูกเขยแทน
เกี่ยวดองกับครอบครัวที่เก่งกาจขนาดนี้ ต่อไปต้องสุขสบายไปตลอดชีวิต อยากจะได้สินค้าหรูหราแบบไหน ก็ซื้อหาได้ตามใจชอบ!
อีกทั้งยังสามารถโอ้อวดต่อหน้าเพื่อนสนิท เชิดหน้าให้พวกเขาดูเสียหน่อย!
ฮั๋วเจี้ยนเฟิงแสดงท่าทางให้ทุกคนดูว่าตนเองนั้นเก่งกาจเพียงใดโดยไม่เอ่ยปากพูดสักคำ เพื่อให้ทุกคนมองด้วยสายตาอิจฉาริษยา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...