หวังฟางฟังอยู่ข้าง ๆ ดีใจยิ่งนัก ยกนิ้วโป้งชื่นชมฮั๋วเจี้ยนเฟิง จากนั้นมองไปที่หลี่โม่ พูดว่า “แกมันพวกคนไร้ค่า ดูคนอื่นเขาสิ หากไม่ใช่เขาที่ช่วยเหลือ แกสามารถคืนเงินนี้ให้ฉันได้ไหม? เมื่อกี้แกยังคุยโวอยู่เลย คิดดูดี ๆ ว่าควรจะขอโทษยังไงดี!”
ถือโอกาสตีสุนัขตอนที่มันตกน้ำเป็นความคิดของหวังฟาง เป็นเวลาที่ควรเหยียบย่ำซ้ำเติมหลี่โม่ บางทีอาจกดดันให้หลี่โม่และกู้หยุนหลันหย่ากันได้
จางซุ่ยฮวามองหลี่โม่ด้วยสายตาเหยียดหยาม พูดเสริมขึ้นอีกว่า “เจ้านี่เหมือนสินค้าที่ต้องโยนทิ้ง เทียบกันได้ยังไง เธอมันไร้ประโยชน์ ยังด้อยกว่าคนอื่นอีกมากนัก ฉันคิดว่าพี่หวังต้องเปลี่ยนลูกเขยแล้วล่ะ เธอมันคนไร้ค่า อย่ายืนขวางหูขวางตาอยู่ตรงนี้ รีบ ๆ ออกไปให้พ้น ให้ทุกคนสบายใจขึ้น”
หลี่โม่กุมหมัดไว้แน่น จากนั้นคลายมือลง ก้มศีรษะไม่พูดตอบสักคำ
“โธ่ ดูสิ เจ้าคนไร้ค่าโมโหแล้ว นายมันขี้ขลาดไร้ความสามารถควรไปเป็นขอทานซะ หาภรรยาที่เป็นขอทานเหมือนกันสักคนถึงจะถูก เสนอหน้าอยู่ที่นี่รังแต่จะทำให้พวกเราขายหน้า อยากหาเรื่องกันหรือยังไง”
ฉวีหมานพับแขนเสื้อขึ้นพลางพูดออกมา
หลี่ชูเฟินเดินไปหาหลี่โม่ ถ่มน้ำลายใส่ที่เท้าเขาจากนั้นพูดว่า “พี่น้องทุกท่าน ยังไม่ได้รับเงินคืนมา ตอนนี้อย่าเพิ่งหลงประเด็น ฟังดูว่าคุณฮั๋วกับบอสหลูพูดอะไรกัน อีกสักครู่ค่อยสั่งสอนเจ้าคนไร้ค่านี่”
ทุกคนเบนความสนใจกลับมาที่ฮั๋วเจี้ยนเฟิงกับหลูหมิงเชิง
หลูหมิงเชิงเสนอความคิด ไม่ว่าอย่างไรก็ตามต้องเปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นเรื่องดี เพื่ออำนาจของนายน้อยแห่งแดนมังกรแล้ว จ่ายเงินมากหน่อยไม่เห็นเป็นไร
“คุณหลี่วางใจ ผมจะดำเนินการให้ดี ไม่เพียงแต่คืนเงินต้นรวมดอกเบี้ย ยังมีเรื่องเซอร์ไพรส์อีกเล็กน้อย”
ฮั๋วเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้วขึ้น ภายในใจรู้สึกหวาดกลัวแปลก ๆ คุณหลี่คนนี้ คงไม่ทำให้เรื่องทุกอย่างพังหรอกนะ!
จางฟานขนหัวลุก รีบกระซิบข้างหูหลูหมิงเชิงว่า “บอส คนนี้ไม่ใช่คุณหลี่ เขาคือฮั๋วเจี้ยนเฟิง”
“ฮะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...