คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 27

ซีซีโกรธเล็กน้อย พวกเขาไม่ควรพูดแบบนี้กับพ่อ เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้พ่อฉลองวันให้เธอที่สวนคริสตัลกุหลาบขาว

มองดูดวงตากลมโตของเด็กหญิงตัวเล็กน้อย ที่น้ำตากำลังไหล ก็น่าสงสาร

อย่างไรก็ตาม กู้ซิ่งเหว่ยก็หัวเราะออกมาทันทีและพูดอย่างประชดประชันว่า “เด็กน้อย หนูพูดไร้สาระอะไร? พ่อของหนูพาไปที่สวนคริสตัลกุหลาบขาวมาเหรอ? หนูรู้ไหมว่ากำลังพูดถึงอะไรน่ะ?!”

ขณะที่เขาพูดไป ใบหน้าของ กู้ซิ่งเหว่ยก็ค่อย ๆ ขรึมทีละน้อยแ น้ำเสียงของเขาก็รุนแรงขึ้น “พ่อไร้ประโยชน์ของหนูนี่น่ะเหรอ จะกล้าพาแม่อีตัวของหนูกับหนูมาที่นี่? พร้อมที่จะให้ทุกคนในเมืองฮั่นรู้จักครอบครัวของเธอสามคนแล้วใช่ไหม หนูอยากให้ตระกูลกู้ของฉันอับอายต่อหน้าคนในเมืองใช่ไหม?!”

ซีซีอายุเพียง 3 ขวบ เธอจะทนคำถามของกู้ซิ่งเหว่ยได้อย่างไร เธอจึงร้องไห้ออกมาทันที

“กู้ซิ่งเหว่ย นายหุบปากซะ! นายไม่จำเป็นมายุ่งเรื่องครอบครัวของเรา” กู้หยุนหลานรู้สึกเจ็บใจ เธอปลอบโยนซีซี

เด็กหญิงตัวน้อยอยู่ในอ้อมแขนของกู้หยุนหลาน เธอร้องไห้และตะโกนว่า “ซีซีไม่ได้โกหกนะ ฮือฮือฮือ”

หยุนหลานรู้สึกเจ็บใจ

ส่วนกู้ชิงหลินที่ดูอารมณ์เสียก็พูดอย่างไม่พอใจว่า “จะร้องไห้ทำไม ถึงคุณปู่จะเอ็นดูเธอ แต่พวกเราไม่! แม่ของเธอมันเป็นอีตัว โตขึ้นเธอก็คงเป็นเหมือนแม่เธอนั่นแหละ!”

“ฮ่าฮ่า พี่ชิงหลินพูดถูก แม่เป็นยังไง ลูกก็เป็นอย่างนั้น”

“ให้ฉันพูด มันไม่ใช่เพราะหลี่โม่มันเป็นเศษขยะอย่างเดียว แต่เป็นเรื่องการเสียหน้าของตระกูลเราด้วย!”

“หลี่โม่ กู้หยุนหลาน พวกแกกล้ามากนะที่มาทานอาหารที่นี่ ฉันล่ะอายแทนจริง ๆ !”

เหล่าหลานตระกูลกู้หัวเราะและวิพากษ์วิจารณ์กันอยู่ครู่หนึ่ง

ใบหน้าของหลี่โม่คับแค้นขึ้นเรื่อย ๆ ดวงตาที่เย็นชาคู่หนึ่งกวาดสายตามองฝูงชน จากนั้น เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “พอได้แล้ว! ซีซีเป็นลูกสาวของฉัน และหยุนหลานก็เป็นภรรยาของฉัน ฉันไม่อนุญาตให้พวกแกทำให้ทั้งสองอับอายแบบนี้แน่! ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่ไว้หน้าพวกแกทั้งหมด คอยดู!”

“บัดซบ! ไอ้หลี่โม่ แกพล่ามอะไรของแก?! ไม่ไว้หน้าพวกเรางั้นเหรอ?!” กู้ซิ่งเหว่ยหัวเราเยาะเย้ย และแตะหน้าของหลี่โม่ “ไม่ไว้หน้าพวกเรางั้นเหรอ? เอาสิ ก็ลองดู”

ไอ้ไร้ประโยชน์นี้มันกล้าพูดแบบนี้อย่างนั้นเหรอ?