คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 292

“แต่ไม่ใช่งานใหญ่โตอะไรนักหรอกนะ เป็นบริษัทรักษาความปลอดภัยของเพื่อน แต่หลี่โม่ไม่มีเอกสารรับรองการศึกษา ทำงานรักษาความปลอดภัย ก็ถือว่าดีมากสำหรับเขาแล้ว”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงพูดด้วยท่าทีเย้ยหยัน

กู้หยุนหลานถอนหายใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้ไม่ว่ากู้หยุนหลานจะพูดอะไรไปก็ไร้ประโยชน์ อีกทั้งกู้หยุนหลานเองก็หวังว่าหลี่โม่จะหางานดี ๆ ทำ

อย่างไรเสียผู้ชายก็ไม่เหมาะสมที่จะทำงานในร้านเสริมสวยสักเท่าไหร่

หลี่โม่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา ราวกับว่าสิ่งที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงพูดนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับตน

เพื่อไม่ให้กู้หยุนหลานต้องวางตัวลำบากระหว่างตนกับแม่ของเธอ หลี่โม่จึงยินดีแบกรับความอัปยศเอาไว้กับตนเอง

หวังฟางเหลือบมองหลี่โม่ และพูดเสียงดังว่า “หลี่โม่ เพื่อที่จะหางานให้แกทำ เจี้ยนเฟิงอุตส่าห์ใช้เส้นสายในวงการ แกยังไม่รีบขอบคุณเขาอีกหรือ”

“อ๋อ รอให้จัดการเรียบร้อยเสียก่อนแล้วค่อยขอบคุณจะดีกว่า เพราะหากทำไม่ได้ ไม่เท่ากับว่าเป็นการขอบคุณโดยเปล่าประโยชน์หรือครับ”

หลี่โม่ตอบเบา ๆ

“ฮ่าฮ่าฮ่า”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงหัวเราะท้องแข็ง “เจ้าคนไร้ค่า แกนี่มันลูกไม้เยอะจริง ๆ ฉันบอกว่าจัดการได้ก็ต้องจัดการได้แน่นอน แกวางใจเถอะ”

“ครั้งที่เอาเงินคืนจากเถ้าแก่หลู่ นายก็พูดเช่นนี้”

หลี่โม่พูดออกไปตรง ๆ

“แก! คนไร้ประโยชน์อย่างแกอย่ามาโอ้อวดที่นี่ หากไม่เชื่อพวกเราไปด้วยกันเสียตอนนี้เลย หากฉันจัดการหางานให้แกได้ แกจะต้องก้มหัวคำนับฉันสามครั้ง!”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงโมโหจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ไม่หลงเหลือท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตนของบุคคลที่ประสบความสำเร็จอยู่เลย

“แล้วถ้าหากนายจัดการไม่สำเร็จล่ะ? คุกเข่าคำนับขอโทษฉันสามครั้งเป็นไง?”