หลี่โม่ตะโกนข่มขวัญทุกคนเสียงดังลั่น!
แก๊งชายฉกรรจ์ที่พุ่งเข้ามาก่อเรื่องต่างก็หยุดฝีเท้าทันที และมองดูหลี่โม่ที่กำลังเดินมาด้วยความประหลาดใจ
พวกเขาต่างเคยเจอคนโหดเหี้ยม แม้แต่คนโหดเหี้ยมที่กล้าลุยเดี่ยวท่ามกลางฝูงชนก็เคยเห็นมาแล้ว
แต่คนแบบหลี่โม่นั้น คนโหดเหี้ยมแบบที่เข้ามาลุยเดี่ยวท่ามกลางฝูงชนที่กำลังถือแท่งเหล็กอยู่ พวกเขาไม่เคยพบเจอจริง ๆ
"นี่...นี่คงจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอกใช่ไหม พวกเขาทั้งหมดต่างถือแท่งเหล็กอยู่นะ ถ้าเกิดว่าถูกพวกเขาล้อมไว้ล่ะก็คงจะเกิดเรื่องถึงแก่ชีวิตถึง 80% เลยนะ"
ผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัยพึมพำกับตัวเอง
คิ้วของกู้เผิงเฟยพันกันจนเป็นปม สถานการณ์ตอนนี้คือโทรตามสายตรวจลาดตระเวนก็ไม่ทันแล้ว แต่ถ้าให้รีบพุ่งเข้าไปช่วยหลี่โม่ไว้ ต่อให้กู้เผิงเฟยมีความกล้ามหาศาลก็ไม่กล้า
“ผู้อำนวยการกู้ เราอย่าเดินไปที่นั่นเลย แค่คอยดูที่นี่และรีบติดต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องโดยเร็วเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”
กู้เผิงเฟยขวางกู้หยุนหลานไว้
กู้หยุนหลานกัดริมฝีปากล่างของเธออย่างแรง น้ำตาในดวงตาของเธอกำลังหลั่งออกมา
กู้หยุนหลานเข้าใจว่าหลี่โม่พยายามพิสูจน์ตัวเองว่าเขาไม่ใช่คนไร้ประโยชน์
“พวกคุณรีบโทรติดต่อเร็วเข้า! เดี๋ยวนี้!”
กู้หยุนหลานตะโกนอย่างร้อนรน
“ครับ ครับ พวกเราจะติดต่อเดี๋ยวนี้”
กู้เผิงเฟยหยิบโทรศัพท์ออกมา และส่งสายตาให้บรรดาผู้จัดการภายใต้เขา และทุกคนต่างก็หยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมกันเพื่อโทรออก
หลี่โม่ยืนอยู่ต่อหน้าแก๊งชายฉกรรจ์ที่ก่อปัญหาแล้ว
“หึ หึ คนต่ำต้อยอย่างแกช่างกล้าหาญจริง ๆ กล้าพูดว่าจะต่อสู้ทั้งกลุ่มกับฉัน แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”
ชายร่างใหญ่ที่มีกล้ามเนื้อโปนและรอยสักเต็มตัวผลักลูกน้องที่อยู่ข้างหน้าเขาออกไป และเดินออกมาเอียงคอมองหลี่โม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...