คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 311

“ไปสิ! ไปแก้แค้นให้พี่น้อง!”

“ฆ่าหมอนี่ให้ตาย กล้ามาดูหมิ่นหลางเกอของเรา!”

“กล้าบอกว่าไม่รู้จักเปียวเกอของเรา วันนี้จะทำให้แกจำให้ขึ้นใจเลย!”

กลุ่มชายฉกรรจ์ ตะโกนโห่ร้องและพุ่งเข้าหาหลี่โม่ แท่งเหล็กในมือของพวกเขาเกิดเสียงลมขึ้นดัง

เมื่อกู้หยุนหลานเห็นฉากนี้ ใบหน้าของเธอก็ซีดเซียว เธอหันหลังกลับและไม่กล้ามองอีกต่อไป

กู้เผิงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างก็ปิดหน้า กลัวว่าจะต้องเห็นฉากที่หลี่โม่ถูกทำร้าย

แม้ว่าหลี่โม่จะแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่ง แต่หมัดทั้งสองข้างนั้นก็ยากที่จะเอาชนะมือสี่มือได้ ไม่ต้องพูดถึงคนที่หลางเกอนำมาด้วย ต่างก็แข็งแกร่งทั้งสิ้น

ใคร ๆ ก็มองออกว่าคนอย่างหลางเกอเป็นยอดนักเลง พวกเขาเป็นนักสู้มืออาชีพ ไม่มีทางเทียบกับนักเลงข้างถนนทั่วไปได้

“จบเห่แน่ ดูเหมือนครั้งนี้จะต้องถึงแก่ชีวิต จะทำอย่างไรกันดี”

“ถ้าหากถึงแก่ชีวิต กลัวว่าโรงงานของเราต้องหยุดการผลิตไปด้วย เราก็จบเห่กันพอดี”

“หลี่โม่บ้าไปแล้ว คราวนี้พาตัวเองไปตาย แล้วยังจะทำให้พวกเราพลอยเดือดร้อนไปด้วยอีก”

กู้เผิงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างก็บ่น หากคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นจริง จะกลายเป็นเรื่องใหญ่

อีกด้านหนึ่งหลางเกอตะโกนเสียงดัง สั่งให้ลูกน้องวิ่งไปข้างหน้า แต่ตัวหลางเกอเองกลับถอยหลัง ไม่กล้าแม้แต่จะก้าวเข้าไปข้างหน้าแม้เพียงหนึ่งก้าว

กลุ่มคนล้อมรอบหลี่โม่เอาไว้หลายชั้น ลูกน้องที่อยู่ข้างในถอยร่นออกมาเรื่อย ๆ ส่วนคนที่อยู่ข้างนอกก็ทยอยเข้าไปไม่หยุด

เมื่อเสียงกรีดร้องดังขึ้นเรื่อย ๆ หลางเกอก็ค่อย ๆ รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ มีลูกน้องคนหนึ่งของเขาถูกเตะออกมา ยิ่งนานเข้าจำนวนคนที่ถูกเตะออกมายิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ

“นี่มันอะไรกัน ยังเอาชนะไม่ได้อีก มันเป็นแมลงสาบที่ฆ่าไม่ตายหรืออย่างไร?”

หลางเกอกล่าวด้วยความประหลาดใจ