ชูจงเทียนได้ยินชื่อเปียวเกอก็เกิดรอยยิ้มที่ขมขื่นขึ้นบนใบหน้า
ตอนนี้เปียวเกอเป็นผู้นำของอิทธิพลมืดใต้ดินของกรุงโซล และยังค่อย ๆ รุกล้ำเข้าไปในเขตของชูจงเทียน
พวกของชูจงเทียนและหวู่เต้าเหวินก็พยายามจัดการกับเปียวเกอ แต่พวกเขาก็ต้องยอมแพ้ในที่สุด เพราะเปียวเกอไม่ได้ต่อสู้เพียงลำพัง ยังมีหัวหน้าใหญ่อยู่เหนือเขา
“ผมรู้จักเปียวเกอ เขาทำอะไรให้คุณขุ่นเคืองหรือเปล่าครับ?”
ชูจงเทียนถามอย่างระมัดระวัง
“เขาส่งหลางเกอและพรรคพวกมาสร้างปัญหาที่โรงงานของภรรยาฉัน”
ชูจงเทียนหายใจเข้าลึก ๆ และไว้อาลัยให้เปียวเกอเป็นเวลาสามวินาที เขาทำให้นายน้อยแดนมังกรขุ่นเคือง นั่นไม่เท่ากับว่าเขารนหาที่ตายหรอกหรือ ไม่รู้ว่าคนที่หนุนหลังเปียวเกอจะคุ้มครองเขาได้ไหม
“คุณรอผมสักครู่ ผมจะเล่าให้ฟังอย่างละเอียด บางเรื่องไม่สะดวกที่จะคุยทางโทรศัพท์” ชูจงเทียนกล่าว
“ได้ ฉันจะรอนายที่โรงงานวัตถุดิบ”
หลี่โม่วางสายโทรศัพท์ มองไปที่ หลางเกอที่กำลังร่ำไห้ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “โหยหวนอะไรนักหนา ถ้าส่งเสียงอีกฉันจะทำให้แกลืมตาไม่ได้อีกเลย”
หลางเกอกัดฟันแน่นและไม่กล้าส่งเสียง ด้วยเกรงว่าจะถูกหลี่โม่อัดจนตื่นขึ้นมาไม่ได้อีก
เมื่อเห็นว่าพรรคพวกของหลางเกอไม่สามารถส่งเสียงใด ๆ อีก หลี่โม่จึงรับเก้าอี้ที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยื่นมาให้ และนั่งตรงหน้าหลางเกอ
“แกคิดว่าตัวเองมีค่าเท่าไร?” หลี่โม่ถามด้วยรอยยิ้ม
“พี่ชาย ฉันไร้ค่า เปียวเกอของเราเป็นคนเห็นเงินสำคัญกว่าคน คนที่ทำงานล้มเหลวคือขยะ และจะไม่มีวันยอมแลก” หลางเกอพูดอย่างขมขื่น
“โทรหาเจ้านายของแก ให้ฉันพูดกับเขาสักสองสามคำ” หลี่โม่คิดสักพักแล้วพูด
หลางเกอหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาทันที โทรออกไปยังหมายเลขของเปียวเกอ
“เปียว……เปียวเกอ……”
หลางเกอลุกลี้ลุกลนเล็กน้อย ตัวสั่นขณะพูด
“เสี่ยวหลาง เรื่องที่ให้ไปจัดการเป็นอย่างไรบ้าง เรียบร้อยไหม?”
เปียวเกอถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ล้มเหลวครับ เราทุกคนถูกควบคุมตัว คนที่จับตัวเราไว้ต้องการคุยกับคุณ”
หลางเกอชำเลืองมองหลี่โม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...