หลี่โม่ยกขาของเขาไปด้านข้าง เตะสูงด้วยท่าทางที่สง่างาม แล้วเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนก็กระเด็นออกไปทีละคน
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนกระเด็นออกไปหลายเมตร จากนั้นก็ตกลงไปบนพื้นอย่างแรง แล้วไถลออกไปกว่าสิบเมตรจนศีรษะชนกำแพงก่อนที่จะหยุดนิ่ง
หัวหน้าคนงานเปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจกลัว และมีท่าทีลนลาน
หลี่โม่ก้าวไปข้างหน้า สับฝ่ามือของเขาลงบนคอของหัวหน้าคนงาน ทำให้หัวหน้าคนงานหมดสติและล้มลง
“เสียงดีเสียจริง น่าจะส่งไปเป็นนักร้องนะ”
หลี่โม่พูดออกมาและเดินเข้าไปในคลับ
……
กล้องวงจรปิดจับภาพที่เกิดเหตุในห้องโถงได้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เฝ้าห้องอยู่ รีบเข้าไปรายงานเปียวเกอที่อยู่ในห้อง
“เปียวเกอ เกิดเรื่องแล้วครับ มีคนบุกเข้ามา”
“หือ? ใครกันนะช่างกล้า มันมากันกี่คน?” เปียวเกอตบโต๊ะ แล้วพูดอย่างหงุดหงิด
“หนึ่ง หนึ่งคนครับ”
“บ้าเอ๊ย! คนเดียวแล้วจะลุกลี้ลุกลนทำไม ก็แค่คน ๆ เดียว ทำตามกฎเดิม” เปียวเกอพูดด้วยความโกรธ
“ครับ”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรีบออกไปเพื่อเตรียมการ
ในไม่ช้า ชายร่างกำยำแปดคนก็เข้ามาในห้อง และยืนอยู่ข้างหลังเปียวเกอ “เตรียมการเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ ขอเพียงแค่คุณออกคำสั่ง รับประกันได้ว่าจะไม่มีใครมีชีวิตรอดออกไปได้”
“ดี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...