คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 338

“คุณชายซูโปรดรอสักครู่ครับ ผมจะเจรจากับพวกเขาก่อน และจะจัดการให้เรียบร้อยอย่างเร็ว”

หลังจากกู้ซิ่งเหว่ยพูดจบก็รีบเดินตรงไปที่ประตู พนักงานต้อนรับต้องการที่จะรั้งกู้ซิ่งเหว่ยไว้ แต่กลับถูกกู้ซิ่งเหว่ยผลักออกไป

“เรียกผู้จัดการของพวกคุณออกมา ฉันพาแขกผู้ทรงเกียรติมาที่ภัตตาคารของพวกคุณ แต่ภัตตาคารของพวกคุณกลับเล่นตุกติกแบบนี้! มีสิทธิอะไรไม่ให้เราทานอาหารล่ะ วันนี้ฉันจะไม่ยอมพวกคุณแน่!”

“คุณผู้ชายครับ คุณช่วยมีเหตุผลด้วยครับ แขกท่านอื่นเหมาจองสถานที่แล้ว พวกเราไม่สามารถต้อนรับคุณได้จริง ๆ ”

ผู้จัดการภัตตาคารรีบเดินเข้าและกล่าวว่า

“ฉันไม่สน อย่ามาบอกฉันเรื่องเหมาจองสถานที่หรือไม่ ฉันก็สามารถเหมาจองสถานที่ได้เช่นกัน คุณบอกมาเถอะว่าราคาเหมาจองสถานที่เท่าไหร่!”

"ค่าใช้จ่ายเฉพาะเหมาจองสถานที่มีราคา 500,000 หยวน ค่าอาหาร เครื่องดื่ม และค่าบริการพิเศษคิดเพิ่มต่างหาก" ผู้จัดการคนนั้นตอบกล่าว

กู้ซิ่งเหว่ยตกตะลึงครู่หนึ่ง ค่าใช้จ่ายเฉพาะเหมาจองสถานที่ราคา 500,000 หยวนนั้นมากเกินไปสำหรับกู้ซิ่งเหว่ย สำหรับเรื่องเหมาจองสถานที่นั้น แม้ว่ากู้ซิ่งเหว่ยจะสามารถขายไตของเขาได้แต่ก็ไม่มีปัญญาจะเหมาจองสถานที่

“คุณผู้ชายครับ ถ้าหากว่าคุณต้องการเหมาจองสถานที่ล่ะก็ คุณสามารถทำการจองสำหรับวันพรุ่งนี้ได้ แล้วเราจะบริการท่านอย่างจริงใจ”

คำพูดของผู้จัดการภัตตาคารทำให้กู้ซิ่งเหว่ยรู้สึกเจ็บช้ำในใจ และรู้สึกว่าผู้จัดการภัตตาคารกำลังดูถูกตัวเอง

"เหมาจองบ้านน้องสาวแกซิ! ฉันชวนเพื่อนมาทานอาหารเย็น คุณแค่เปิดโต๊ะให้เราก็เท่านั้น หยุดโต้เถียงไร้สาระได้แล้ว รีบจัดการให้ฉันซะ"

“ขออภัย ทำไม่ได้จริง ๆ ”

ผู้จัดการภัตตาคารส่ายหัวอย่างแรง

กู้ซิ่งเหว่ยปวดหัวจนไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรแล้ว ถ้าหากว่าเขาไม่สามารถจัดการให้เรียบร้อยได้ เขาจะถูกคุณชายซูหัวเราะเยาะอย่างแน่นอน

คุณชายซูและเหอปินเดินเข้ามา เหอปินเบะปากและพูดว่า "กู้ซิ่งเหว่ย นายบอกว่าในกรุงโซลนี้นายเก่งมากไม่ใช่เหรอ ทำไมเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ก็จัดการไม่ได้ จะปล่อยให้ฉันและคุณชายซูดูการแสดงลิงของนายจากข้างนอกจนถึงเมื่อไหร่”

“นี่ก็คือสิ่งที่นายบอกว่าทุกคนในกรุงโซลต่างยอมให้เกียรตินาย? แค่ภัตตาคารเดียวก็ไม่สามารถจัดการได้ นายยังขี้โม้อะไรอีก แค่เห็นนายครั้งแรก ฉันก็มองออกแล้วว่านายเป็นแค่ของปลอม”

คุณชายซูพูดอย่างเยาะเย้ย

สีหน้าของกู้ซิ่งเหว่ยแดงก่ำขึ้นทันที รู้สึกเสียใจที่เมื่อครู่นี้ขี้โม้มากเกินไป ทำให้ตอนนี้ไม่สามารถลงจากเวทีได้เลย

“อย่า อย่านะ ทั้งสองคนโปรดรออีกสักครู่ ผมจะจัดการให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้”

กู้ซิ่งเหว่ยกังวลจนเหงื่อออก และไม่รู้ว่าจะต้องจัดการอย่างไรแล้ว

เขาหันศีรษะแล้วพูดอย่างดุดันว่า “คุณ คุณรีบไปจัดเตรียมห้องพิเศษที่ดีที่สุดให้ฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันก็จะโกรธจริง ๆ แล้ว!”

แต่ว่า

ในเวลานี้ กลับมีเสียงที่ไม่กลมกลืนมาจากด้านหลัง

"กรุณาออกไป"

กู้ซิ่งเหว่ยหันศีรษะด้วยความโกรธ และรู้สึกประหลาดใจที่เจอหลี่โม่พากู้หยุนหลานเดินมาจากข้างหลังพวกเขา

เขาขมวดคิ้วทันทีและตะโกนว่าอย่างเย็นชา “หลี่โม่! นี่ไม่ใช่สถานที่ที่แกควรมา!”