"แนะนำได้ดีนี่"
หวงจิงซานมองหลี่โม่อย่างดูถูก “คนยากจน แกได้ยินหรือยัง มีมูลค่า 6.5 หมื่นล้านเชียวนะ แกมีเงินมากขนาดนั้นไหม? ถ้าต้องการจะกวาดซื้อยังต้องมีของกำนัลอีก อย่างน้อยแปดหรือเก้าหมื่นล้านในการเจรจา คนยากจนอย่างแกมีเงินมากขนาดนั้นเลย?”
“นี่มันน่าตลกมากจริง ๆ ไหนลองบอกฉันซิว่า เมื่อกี้นี้แกโทรหาใคร แกคงไม่ได้โทรเบอร์ 10086 หรอกใช่ไหม ทำทีแค่พูดสองสามคำกับโอเปอเรเตอร์สาว ฉันลองนึก ๆ ดูท่าทีของโอเปอเรเตอร์สาว เดาว่าเธอคงสับสนน่าดู เธอได้ด่านายไหมว่าโง่หรือเปล่า?"
หวงจิงซานยิ่งพูดก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น รู้สึกว่าตัวเองรู้เรื่องและเข้าใจความจริงของเรื่องนี้เป็นอย่างดี
หลี่โม่ทำไปเพื่อต้องการแสดง ดังนั้นจึงโทรไปยังหมายเลขว่างหรือหมายเลขบริการ เช่น 10086
หลี่โม่ดึงเก้าอี้แล้วนั่งลงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ทุกคนนั่งลง อีกสักครู่จะมีการแสดงเด็ด ๆ ให้ชม รบกวนผู้จัดการหวังมาเสิร์ฟน้ำชาตรงนี้หน่อยนะ"
เมื่อมองไปยังท่าทีที่ไม่แยแสของหลี่โม่ หวงจิงซานก็หัวเราะเย็นชาขึ้นมา "คนยากจนอย่างแกนี่ค่อนข้างกล้าหาญจริง ๆ ฉันอยากจะดูจริง ๆ เลยว่าอีกสักครู่จะมีการแสดงเด็ด ๆ อะไร ถ้าหากว่าไม่มีใครมากวาดซื้อร้านอาหารถังซ่งล่ะก็ อย่ามาหาว่าฉันไล่ตะเพิดนายออกไปแล้วกัน"
......
หลังจากที่หลี่โม่วางสาย เฉียนฝูก็รีบหาหมายเลขโทรศัพท์ของประธานร้านอาหารถังซ่งแล้วโทรออกทันที
“ฮัลโหล นั่นประธานซ่งของร้านอาหารถังซ่งใช่ไหม?”
เฉียนฝูกล่าวถามด้วยน้ำสียงน่าเกรงขาม น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยอำนาจที่ไม่อาจต้านทานได้
“ผมเองครับ ท่านเรียกผมว่าเสี่ยวซ่งก็ได้ครับ ไม่ทราบว่าท่านโทรมามีอะไรหรือครับ?” ประธานซ่งกล่าวอย่างกังวลใจ
สามารถทำให้เฉียนฝูโทรหาโดยตรง นั่นคงไม่ใช่เรื่องง่ายแน่นอน ประธานซ่งกังวลจนความดันโลหิตเพิ่มขึ้นแล้ว
“นายน้อยแห่งประตูมังกรของเราต้องการกวาดซื้อร้านอาหารถังซ่ง คุณบอกราคามาเถอะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...