หานลี่เฉิงมองไปยังหวงติ้งฟาอย่างโกรธเกรี้ยว บรรยากาศเปลี่ยนเป็นสถานการณ์ตึงเครียดขึ้นมา
“ฮ่าฮ่า ตอนที่แกตีลูกชายฉัน ก็เหมือนกับตบหน้าฉันหวงติ้งฟา ตอนนี้เป็นเวลาที่ฉันหวงติ้งฟาจะมาคิดบัญชีกับพวกแก! ไม่งั้นพวกแกก็คุกเข่าให้ลูกชายฉันตบหน้า พอลูกชายผมตบจนพอใจแล้ว ฉันก็จะยกโทษให้พวกแก”
หวงติ้งฟาเอ่ย เขาไม่เห็นหานลี่เฉิงอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย
หานลี่เฉิงโกรธจนแทบหายใจไม่ออก
หวงจิงซานหัวเราะขึ้นมา และด่าทอหลี่โม่ “ไอ้ขยะ คงจะเห็นความสุดยอดของตระกูลฉันแล้วสินะ คิดว่านายดีเด่นอะไรจริง ๆ หรือไง พรุ่งนี้ที่นี่ก็ต้องปิดกิจการลง และต้องชดใช้เงินทุกวันแล้ว แกเตรียมตัวขาดทุนย่อยยับได้เลย ฮ่าฮ่าฮ่า”
หลี่โม่ยิ้มพลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาเฉียนฝู
“มีกรรมการสมาคมจัดเลี้ยงคนหนึ่งกำลังเห่าอยู่ตรงหน้าฉัน”
“นายน้อยโปรดรอสักครู่ ผมจะให้ประธานสมาคมจัดเลี้ยงไปจัดการเดี๋ยวนี้เลยครับ”
“อืม”
หลี่โม่เอ่ยคำพูดง่ายคำหนึ่งจบ ก็วางสายโทรศัพท์ในทันที
หานลี่เฉิงมองไปยังหลี่โม่ด้วยสายตาเคารพเลื่อมใส คิดในใจว่าสมแล้วที่เป็นคนที่ทำให้ประธานซ่งหวาดหวั่นได้ แค่โทรศัพท์ก็ยังดูมีอำนาจขนาดนี้ แต่โทรศัพท์สายเดียวจะทำให้หวงติ้งฟาคุกเข่างั้นเหรอ?
“ถุย!”
หวงติ้งฟาถ่มน้ำลาย เอียงคอเหล่มองไปยังหลี่โม่
“ไอ้เด็กเวรนี่แสดงละครเก่งนักนะ แกจะแสร้งทำต่อหน้าฉันให้ได้อะไร แถมยังกล้าพูดว่าฉันเห่าอีก ฉันจะทำให้แกคุกเข่าแล้วเห่าอยู่ที่ประตูซะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...