”ถูกทำร้ายจนมีสภาพแบบนั้นแล้ว ยังมาบอกว่าบาดเจ็บแค่ภายนอก หากว่านายมีเลือดออกภายในและเสียชีวิตในบ้าน นั่นถือว่าเคราะห์ร้ายแล้ว ตามไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลพร้อมกัน”
กู้เจี้ยนหมินกล่าวด้วยใบหน้าที่เย็นชา
กู้หยุนหลานขยิบตาให้หลี่โม่ และทั้งสองตามกู้เจี้ยนหมินคู่สามีภรรยาไปยังโรงพยาบาล
ภายในโรงพยาบาลวุ่นวายกับการตรวจต่าง ๆ และผลการตรวจก็ไม่มีปัญหาใหญ่ใด ๆ กู้หยุนหลานนั้นตกใจกลัวเกินไปและจำเป็นต้องพักผ่อนเป็นเวลาสองวัน ส่วนหลี่โม่นั้นได้รับบาดเจ็บจากเนื้อเยื่ออ่อนหลายจุดทั่วร่างกาย
กู้เจี้ยนหมินถอนหายใจด้วยความโล่งอก “หยุนหลาน ครั้งนี้ลูกทำได้ยังไง ลูกทำให้ประธานโอวหยางขอขมาและกู้คืนคำสั่งซื้อทั้งหมด ลูกคือผู้กอบกู้ของตระกูลกู้เรา”
กู้หยุนหลานฝืนยิ้มบาง ๆ และไม่ได้ตอบกลับกู้เจี้ยนหมิน เมื่อนึกถึงเรื่องของประธานโอวหยางก็นึกถึงท่าทีของผู้เฒ่ากู้และคนอื่น ๆ สิ่งนี้ทำให้กู้หยุนหลานรู้สึกท้อแท้
“ครั้งนี้ลูกช่วยกอบกู้ตระกูลกู้ ในที่สุดบ้านสองของพวกเราก็ถือว่าเงยหน้าอ้าปากได้แล้ว คอยดูซิว่าหลังจากนี้เมื่อบ้านใหญ่และบ้านสามเจอพวกเราแล้วจะละอายใจ ทำได้ดีมากหยุนหลาน”
กู้เจี้ยนหมินเลิกคิ้วด้วยความปีติยินดี ก่อนหน้านี้เพราะเหตุนี้ จึงโดนบ้านใหญ่และบ้านสามทำให้โกรธมาก ตอนนี้กู้หยุนหลานเปลี่ยนทิศทางกระแสน้ำ ทำให้กู้เจี้ยนหมินรู้สึกมีความสุขราวกับถูกปลดปล่อยเหมือนเพลงทาสเป็นไทขับร้องลำนำ
“หึ หยุนหลานของเราทำได้แล้วยังไง ก็เป็นเพราะข้างกายมีคนก่อความวุ่นวายถ้าไม่ใช่เพราะหลี่โม่สร้างปัญหาวุ่นวาย ก็คงไม่เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้”
หวังฟางเหล่ตามองไปที่หลี่โม่
ถึงแม้ว่าหลี่โม่จะช่วยกู้หยุนหลานโดยไม่ห่วงชีวิตตัวเอง แต่หวังฟางก็ยังดูถูกหลี่โม่ และเมื่อนึกถึงสาเหตุของเหตุการณ์ต่อเนื่องนี้ หวังฟางก็ยิ่งโกรธหลี่โม่มากขึ้น
“จุดนี้แม่ของลูกพูดถูก หลี่โม่นายหุนหันพลันแล่นเกินไป จะทำอะไรก็ต้องใช้สมองและมีสติหน่อย ประธานโอวหยางนั้นเป็นคนที่นายสามารถล่วงเกินได้เหรอ? ถ้าครั้งนี้ไม่ใช่เพราะหยุนหลานพลิกสถานการณ์ นายคงจะทำลายตระกูลกู้ของพวกเราไปแล้ว!"
กู้เจี้ยนหมินแสดงบทบาทของพ่อตาและแสดงสีหน้าที่เข้มงวดแล้วตำหนิหลี่โม่
หลี่โม่ก้มหน้าไม่พูดอะไร ท่าทางราวกับยอมจำนน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...