คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 440

“หลี่โม่ ดูแกสิ แกทำให้คุณปู่โกรธเรา ว่าเราไม่ได้สอนแก แต่เป็นแกต่างหากที่ไม่ยอมทำตาม แกคิดว่าคนอย่างแกมีใครไม่รู้บ้างว่าแกเป็นแค่คนไร้ค่า ทุกคนในโซลรู้กันทั้งหมด ว่าที่นี่มีคนไร้ค่าอย่างแก ตระกูลหวังของเราช่างน่าขายหน้า!”

"หยุนหลานทั้งเรียนเก่ง บุคลิกดี หน้าตาดี หลายต่อหลายคนต่างก็ไล่ตามจีบเธอ แต่เธอกลับต้องมาลงเอยด้วยการแต่งงานกับแก เรื่องความต่ำต้อยของแกเราไม่ได้ว่าอะไรตรงนั้น แต่แกพยายามทำงานอย่างหนักหรือยัง แกกลับได้กินข้าวนิ่มๆ หลังจากแต่งงาน แกควรขอโทษหยุนหลาน"

“นายจะไปพูดอะไรกับไอ้ไร้ค่านี่ ดูมันสิ ก้มหัวไม่พูดไม่จา ฉันล่ะโกรธจนอยากจะตบมันด้วยส้นรองเท้าจริง ๆ ไอ้คนแบบนั้นมันไม่ใช่ลูกผู้ชายเลย มันขยะยิ่งกว่าขยะเสียอีก"

หวังจินไห่และคนอื่น ๆ เปิดฉากด่าว่าหลี่โม่ทีละคน หวังฟางและกู้เจี้ยนหมินกัดฟันจนใบหน้าของพวกเขากระตุก

นี่ไม่ใช่แค่ความลำบากใจของหลี่โม่เท่านั้น แต่ยังรวมถึงความลำบากใจของหวังฟางและกู้เจี้ยนหมินด้วย ทั้งสองจ้องไปที่หลี่โม่ด้วยความโกรธราวกับว่าพวกเขาต้องการที่จะกลืนกินหลี่โม่ทั้งเป็น

กู้หยุนหลานถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ และมองไปที่คุณปู่หวัง ริมฝีปากของเธอขยับ แต่ยังไม่ได้พูดอะไรที่เป็นการปกป้องหลี่โม่ออกไป

การที่จะป้องป้องหลี่โม่ตอนนี้ทำได้ไม่ยาก แต่หากคุณปู่หวังโกรธมากงานวันเกิดก็จะเคร่งเครียดขึ้น กู้หยุนหลานซึ่งอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกก็ก้มหน้าลงด้วยความลำบากใจ

หวังจงเหิงชี้นิ้วไปที่หน้าของหลี่โม่และพูดอย่างเหยียดหยาม "ไอ้ขยะ ดูสิ แกทำให้คุณปู่โกรธ นี่เป็นวันเกิดครบรอบ 70 ปีของคุณปู่ แกแค่เข้ามาก็สร้างปัญหาแล้ว แกมันไม่เอาไหน"

“เขาเป็นแค่ไอ้คนไร้ค่าที่หวังแต่จะกินข้าวนิ่ม ๆ ถ้าฉันเป็นคนไร้ค่าแบบเขา ฉันคงจะแขวนคอตัวเองตายไปแล้วล่ะ ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้าฉันเป็นแค่ขยะไร้ยางอายที่ผลาญทรัพยากรไปโดยเปล่าประโยชน์”

เมื่อได้ยินสิ่งที่หวังจงเหิงและหวังจงเฉิงพูดมากเกินไป ร่างกายที่บอบบางของกู้หยุนหลานก็สั่นเทาและไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

"ทุกคนไม่ควรพูดถึงหลี่โม่แบบนั้นนะ แม้ว่าหลี่โม่... แม้ว่าตอนนี้งานของเขาจะธรรมดา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไร้ประโยชน์ หนูไม่ได้ขอให้เขาประสบความสำเร็จใด ๆ ขอแค่เขาสามารถช่วยดูแลครอบครัวได้ก็เพียงพอแล้ว"