คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 446

คุณปู่หวังมองไปที่หวังจินไห่ด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยวอละพูดด้วยน้ำเสียงดุดันว "ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะพูดถึงเรื่องนี้ ต้องหาทางจัดการไอ้สารเลวนั่นก่อน เสี่ยวฟาง นั่นคือลูกเขยของแก แกคิดว่าจะจัดการเกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไง!"

ในใจของหวังฟางลุกลี้ลุกลนเหมือนม้าจำนวนมากกำลังควบอยู่ในใจเธอ เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าหลี่โม่จะกล้าทำสิ่งนี้

"คุณพ่อ พี่ใหญ่ ทั้งหมดเป็นความผิดของไอ้หลี่โม่ แล้วแต่ว่าพวกท่านจะจัดการกับมันยังไง หรือแม้จะเอาให้มันตายฉันก็ไม่ว่าอะไร"

ในใจของหวังฟางเกลียดชังหลี่โมจะตาย และปรารถนาให้หลี่โม่ตายเสียเดี๋ยวนี้ ถ้าหลี่โม่ตายไปก็คงไม่มีปัญหามากมายขนาดนี้ และก็จะไม่มีใครก่อปัญหาได้อีก

หวังเหม่ยถ่มเมล็ดแตงโมในปากออกมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "ถ้าเป็นฉันนะ ไอ้หลี่โม้มันทำกับจงเหิงยังไง ก็ให้จงเหิงทำกับมันอย่างนั้น และก็ให้ทำกับมันให้หนักกว่าสองเท่าถึงจะหายกัน"

หวังฟางก้มหัวลง รู้สึกว่าอับอายขายหน้าไปหมด เธอไม่มีความกล้าที่จะพูดต่อ

"เฮ้อ แกดูสิ แกหาลูกเขยยอดเยี่ยมจริง ๆ ทำให้ฉันขายหน้าไปหมด อนาคตจะเอาหน้าแก่ ๆ ของฉันไปไว้ที่ไหน! ฉันไม่น่าเชิญครอบครัวแกมาในงานเลี้ยงนี้เลยจริง ๆ ! ให้ตายเถอะ!"

คุณปู่หวังโกรธจนตัวสั่น ชายชราหยิบไม้ค้ำที่มีหัวมังกรข้างโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินออกไปอย่างสั่นเครือ หวังจินซานและหวังจินไห่ก็เข้ามาพร้อมกันเพื่อช่วยพยุงคุณปู่หวัง

"คุณพ่อ ท่านจะไปไหน?"

"เพื่อแก้แค้นให้กับหลานชายคนรองของฉัน ฉันจะเอาไอ้ไร้ขยะนั่นให้ตาย ปล่อยให้มันกล้ามาป่วนในงานเลี้ยงวันเกิดของฉัน! แม้วันนี้จะเป็นวันเกิดของฉัน แต่ฉันไม่อยากจะจัดแล้วงานวันเกิด ฉันอยากจะเฆี่ยนมันให้ตายมากกว่า ง!"

คุณปู่หวังเดินออกไปด้วยความโทสะ แต่หวังจินซานและหวังจินไห่ไม่กล้าห้ามปราม และทั้งคู่ก็ต้องการสอนบทเรียนให้หลี่โม่ ดังนั้นพวกเขาจึงใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อช่วยคุณปู่หวังเดินออกไป