คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 450

เมื่อมองไปในสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงและความกังวลของกู้หยุนหลาน หลี่โม่รู้ว่ากู้หยุนหลานกำลังทำเพื่อประโยชน์ของเขาเอง

ทั้งสองมองหน้ากัน และเข้าใจความคิดที่ลึกที่สุดของอีกฝ่ายในทันที และรู้ว่าอีกฝ่ายต่างเป็นห่วงเป็นใยกัน

ความรู้สึกที่ถูกเก็บไว้ได้รับการปลดปล่อยในทันที และแววตาของหลี่โม่และกู้หยุนหลานก็มองกันด้วยแสงแห่งความรักที่ส่องประกาย

ประกายไฟพุ่งออกมาจากแววตา ทำให้ทั้งคู่รู้สึกเลือดร้อนอย่างรวดเร็ว

หัวใจเต้นเร็วขึ้น อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้น และลมหายใจก็รุนแรงขึ้น

มือขวาของหลี่โม่โอบที่เอวเรียวของกู้หยุนหลาน ศีรษะของเขาก็ค่อย ๆ ลดระดับลงทีละนิด และในที่สุดก็หยุดบนหน้าผากของกู้หยุนหลาน

ภาพเริ่มเบลอในระยะไกล ทำให้ได้ยินเสียงหายใจเต้นถี่มากขึ้น และลมหายใจร้อนจากโพรงจมูกของทั้งสองก็พุ่งชนบนแก้มของกันและกัน

ริมฝีปากสีแดงบาง ๆ ของกู้หยุนหลานเริ่มขยับเล็กน้อย ราวกับว่ามันเป็นสัญญาณเตือนให้เริ่มการจู่โจมได้ หลี่โม่ลดริมฝีปากลงอย่างรวดเร็ว และจูบที่ริมฝีปากสีแดงของกู้หยุนหลานอย่างรุนแรง พร้อมทั้งโอบที่ร่างกายอันบอบบางของกู้หยุนหลานไว้แน่นด้วยมือทั้งสอง

อารมณ์ที่ต้องเก็บกดเปลี่ยนเป็นฮอร์โมนที่ต้องปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง

แอ๊ด

ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก หวังซูหยันเห็นกู้หยุนหลานและหลี่โม่กำลังจูบกัน ก็ประหลาดใจอย่างมา: "นี่พวกพี่!"

กู้หยุนหลานก็ผลักหลี่โม่ออกเบา ๆ และปลีกตัวออกจากหลี่โม่อย่างรวดเร็ว เธอหน้าแดงและก้มหน้าลง ทำเป็นหาอะไรบางอย่างเพื่อปกปิดความละอายใจ

หลี่โม่มองไปที่หวังซูหยุนด้วยความละอายใจ และพูดอย่างไม่ตั้งใจ "เธอมา……"

"มาหาพวกพี่ไง งานเลี้ยงวันเกิดกำลังจะเริ่มแล้ว ฉันก็เลยจะมาบอกพวกพี่ให้กลับไปที่โต๊ะ ใครจะไปคิดว่าพวกพี่กำลัง… ถ้าพวกพี่ระงับกิเลสไม่ได้ งั้นก็รีบกลับบ้านเถอะ ถ้ามีคนมาเห็นเข้าล่ะก็… วุ่นวายแน่ "

การจูบระหว่างหลี่โม่และกู้หยุนหลานในเมื่อครู่นี้สำหรับหวังซูหยุน ยังมีคำถามมากมาย และไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมทั้งสองถึงยังมีอารมณ์ที่จะจูบกันอีก "ช่างต่างกันจริงๆ สำหรับนักสู้กับบัณฑิต"