คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 459

​​คุณปู่หวังรู้สึกว้าวุ่นเล็กน้อยเพราะเขาเชิญหวู่เต้าเหวินมานั่งที่โต๊ะหลัก แต่หวู่เต้าเหวินไม่ตอบสนองเลย เห็นได้ชัดเลยว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาฉลองวันเกิด

นอกจากนี้ท่าทางที่หวู่เต้าเหวินมองไปรอบ ๆ ราวกับว่าเขากำลังมองหาใครสักคน คุณปู่หวังคาดเดาในใจไปต่าง ๆ นานา

ตามหาคู่อริอยู่หรือเปล่า?

หรือกำลังมองหาเพื่อน?

หรือว่าจะมาหา...

ขณะที่คุณปู่หวังกำลังทำอะไรไม่ถูก หวู่เต้าเหวินก็เห็นหลี่โม่นั่งอยู่ที่มุม

เมื่อเห็นร่างของหลี่โม่ รอยยิ้มอันอ่อนน้อมก็ฉายขึ้นบนใบหน้าของหวู่เต้าเหวิน เขาผลักหวังจินซานออกไปข้าง ๆ แล้วเดินไปหาหลี่โม่

“คุณเหวิน คุณกำลัง...”

คุณปู่หวังเห็นว่าหวู่เต้าเหวินเดินจากไปแล้วหลังจากเพิ่งพูดได้ครึ่งประโยค ดังนั้นเขาจึงได้แต่พาลูก ๆ หลาน ๆ เดินไปเร็ว ๆ เพื่อให้ทันหวู่เต้าเหวิน

ตระกูลหวังไม่สามารถที่จะล่วงเกินคนใหญ่คนโตคนนี้ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงระมัดระวังการกระทำเป็นอย่างมาก

แต่เมื่อเห็นว่าหวู่เต้าเหวินกำลังเดินไปหาหลี่โม่ คุณปู่หวังและคนอื่น ๆ ต่างก็เบิกตากว้างอย่างคิดไม่ออกว่าหวู่เต้าเหวินกำลังจะทำอะไร

หวู่เต้าเหวินเดินตรงเข้าไปหาหลี่โม่แล้วยืนนิ่ง จากนั้นโค้งคำนับเล็กน้อยพร้อมพูดด้วยความเคารพ “คุณชายหลี่ ในที่สุดผมหาคุณเจอแล้ว คุณจะรังเกียจไหมครับถ้าผมจะขอนั่งข้าง ๆ คุณ”

หลี่โม่เงยหน้าขึ้นและมองไปที่หวู่เต้าเหวินอย่างเรียบเฉย จากนั้นพูดอย่างเป็นกันเองว่า “นั่งสิ”

หวู่เต้าเหวินนั่งลงบนเก้าอี้ข้างหลี่โม่อย่างระมัดระวัง เขานั่งอยู่บนเก้าอี้เพียงครึ่งก้นเท่านั้น

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างมีฐานะระดับสูงสุดและแต่ละคนก็ยุ่งเรื่องชาวบ้านไปทั่ว แต่เมื่อเห็นว่าหวู่เต้าเหวินมีท่าทีระมัดระวังและให้ความเคารพต่อหลี่โม่ บวกกับท่านั่งของหวู่เต้าเหวินในขณะนี้ พวกเขาต่างก็รู้สึกประหลาดใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ในทันที