คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 46

ด้วยท่าทีการสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาแบบนี้ทำให้ฟางถิงรู้สึกกลัวมากจนหายใจไม่ออก ขาของเธออ่อนจนเกือบจะล้มลงไปกองกับพื้น เธอไม่กล้าสบตาของหลี่โม่เลย

คำพูดของประธานหรง ยังต้องสงสัยอีกเหรอ?

ความจริงแล้ว เขาคือนายน้อยหลี่ผู้ลึกลับที่สร้างความปั่นป่วนไปทั่วเมืองฮั่น!

นี่… มันเป็นไปได้อย่างไร?

“หลี่ พี่หลี่… ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว”

ฟางถิงกัดริมฝีปากสีแดงพร้อมเดินไปหาหลี่โม่และก้มตัวลงเก้าสิบองศา

“พี่หลี่ ฉันขอโทษได้โปรดให้อภัยฉันด้วย”

หลี่โม่เยาะเย้ยและพูดว่า "เธอเป็นผู้จัดการแผนกประชาสัมพันธ์ของหรงคังกรุ๊ป แล้วฉันเป็นใครกัน ก็เป็นแค่ไอ้ขี้แพ้ที่มาสมัครเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไงล่ะ"

ฟางถิงรู้ว่าหลี่โม่กำลังล้อเลียนความโง่เขลาของตน

เธออับอายมาก เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วโค้งคำนับอีกครั้งเพื่อขอโทษ “พี่หลี่ ฉันผิดเอง ฉันทำผิดพลาดร้ายแรงที่สุด ฉันมีตาแต่หามีแววไม่และเป็นคนต่ำต้อย แต่ขอร้อง เห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันกับกู้หยุนหลานในอดีตเถอะนะ ได้โปรดอย่าไล่ฉันออกเลย"

ฟางถิงกลัวมาก เพราะในที่สุดเธอจะได้งานที่มีหน้าตาและเงินเดือนสูงอย่างหรงคังกรุ๊ป ถ้าหากสูญเสียมันไป เธอคงจะเสียใจมาก!

หลี่โม่เหลือบมองไปที่ฟางถิงและโบกมือ

จากนั้นเขาก็หันไปมองจ้าวกัง หัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ยืนอยู่ด้านข้าง

ตอนนี้จ้าวกังก้มลงขอโทษราวกับว่าเขาเห็นผี "นายน้อยหลี่ ผมขอโทษครับ ผมสมควรตาย!"

จ้าวกังพูดจบ เขาก็ตบปาก

นั่นช่างเป็นการกระทำที่เลือดเย็น

แต่อย่างไรก็ตาม

หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา “นายถูกไล่ออกแล้ว”

เมื่อพูดจบเขาก็ไม่ได้สนใจไยดีสีหน้าอันขมขื่นของจ้าวกังเลย และเดินเข้าไปในบริษัทหรงคังกรุ๊ป

หรงปินก็เดินตามเข้าไป

ฟางถิงรู้สึกเหมือนเพิ่งถูกช่วยขึ้นมาจากน้ำ ตอนนี้ขาของเธออ่อนแรงมาก

เธอเหลือบมองไปที่ด้านหลังของหลี่โม่ที่กำลังเดินเข้าไปและถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นเธอก็เหลือบไปที่จ้าวกังที่คุกเข่าลงกับพื้นและตามไปจับขาหลี่โม่ไว้ แต่หลี่โม่ก็สะบัดขาออก

กลุ่มคนที่เดินตามหลี่โม่ดูยิ่งใหญ่และน่านับถือมาก

พนักงานทุกคนของหรงคังกรุ๊ปยืนขึ้นและเรียก “คุณหลี่” ด้วยความเคารพก่อนที่จะเริ่มพูดคุยกันเอง

ฟางถิงเดินตามไปติด ๆ เธอดูซื่อสัตย์มาก วิ่งเหยาะ ๆ มากับรองเท้าส้นสูง

ต้องบอกว่าหรงคังกรุ๊ปนั้นช่างน่าประทับใจจริง ๆ !

รูปแบบการตกแต่งภายในมีความโอ่อ่า ยิ่งใหญ่ และหรูหรา

ไม่นานพวกเขาก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของท่านประธานที่ชั้นบนสุด