คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 469

ร่างกายของหวังจงเหิงและหวังจงเฉิงเริ่มแกว่งไปแกว่งมาชั่วขณะหนึ่ง ทั้งคู่เริ่มทำอะไรไม่ถูก

คุกเข่าต่อเฉียนฝูยังพอทน เพราะด้วยสถานะของเฉียนฝูแล้วยังพอเป็นไปได้ แต่จะให้คุกเข่าต่อหลี่โม่ ทั้งคู่รู้สึกไม่เต็มใจอย่างมาก

เมื่อเห็นทั้งคู่เอาแต่ก้มหน้าไม่ขยับหรือพูดอะไร เฉียนฝูก็พูดด้วยนำเสียงเย้ยหยัน "พวกแกหลังแข็งกันมากใช่ไหม?"

คุณปู่หวังเริ่มตื่นตระหนกตกใจ เมื่อรู้ว่าเฉียนฝูกำลังจะโกรธ

"พวกแกสองคนจะนิ่งเฉยอยู่ทำไม รีบขอโทษหลี่โม่เร็วเข้าสิ!" คุณปู่หวังกัดฟันพูด

แม้ว่าในใจคุณปู่หวังจะไม่เห็นด้วย แต่สถานการณ์พาไป เมื่อกี้ต่อให้จะต้องตบจนฟันหลุดหมดปากก็ต้องจำใจทำ

หวังจงเหิงและหวังจงเฉิงคุกเข่าต่อหลี่โม่ด้วยความไม่เต็มใจ “ขอโทษ พวกเราผิดไปแล้ว เมื่อกี้พวกเราพูดไปโดยไม่ได้คิด ช่วยยกโทษให้พวกเราด้วย”

กู้หยุนหลานดึงหลี่โม่เบา ๆ เพื่อบอกให้หลี่โม่พอได้แล้ว

หลี่โม่พยักหน้าอย่างช้า ๆ พูดด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก "ฉันยกโทษให้พวกนาย ลุกขึ้นเถอะ"

หวังจงเหิงและหวังจงเฉิงในใจเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ทั้งสองค่อย ๆ ยืนขึ้นไปหลบอยู่ข้างหลังญาติ และรู้สึกอับอายขายหน้าที่สุด

“แม่งเอ๊ย ไอ้ไร้ประโยชน์นี่มันสารเลวจริง ๆ ต่อไปฉันจะให้มันคุกเข่าต่อฉันทั้งวันเลยคอยดู” หวังจงเหิงพูดด้วยอารมณ์โกรธแค้น

หวังจงเฉิงไม่พูดอะไร เขากลับเฝ้าสังเกตแขกที่อยู่รอบ ๆ เฉียนฝูและหลี่โม่

คุณปู่หวังไม่สนใจหน้าตาของเขา เขาค่อย ๆ โค้งตัวลงเล็กน้อย และขยับเข้าไปข้างเฉียนฝูพร้อมกับยิ้มให้

"ท่านประธานเฉียน ผมขอโทษที่ต้อนรับท่านได้ไม่ดี เชิญท่านประธานเฉียนเข้าไปดื่มและพูดคุยกันข้างในก่อนดีกว่าครับ"