"แล้วยังไง?" หลี่โม่พูดเบา ๆ
พวกคนอันธพาลสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหว คู่ต่อสู้ที่เหลืออยู่คือเหล่าไป่และรุ่นน้องอีกสองคนของเขาเท่านั้น
แม้ว่าลักษณะของเหล่าไป่และคนอื่น ๆ จะไม่ได้อ่อนแอ แต่หลี่โม่ก็ไม่ได้สนใจพวกเขาเลยแม้แต่นิด
หากพวกเขาต้องการลงมือ หลี่โม่มั่นใจว่าพวกเขาจะอยู่ได้ไม่ถึงสามนาที
รุ่นน้องสองคนที่อยู่ข้างหลังเหล่าไป่ได้ก้าวมาข้างหน้าสองก้าว มายืนอยู่ด้านหน้าของเหล่าไป่ และก่อร่างราวกับเป็นคนเดียวกันกับเหล่าไป่
นี่คือตำแหน่งเริ่มต้นของรูปแบบสามกระบวนท่าที่เหล่าไป่และรุ่นน้องสองคนของเขาฝึกฝนมาเป็นเวลานาน พวกเขาฝึกฝนตั้งแต่พวกเขายังฝึกศิลปะการต่อสู้ และพวกเขาได้ก็ฝึกฝนมาจนถึงปัจจุบัน ความร่วมมือระหว่างทั้งสามคนเรียกได้ว่าบรรลุถึงความสมบูรณ์แล้ว
เพียงแต่ว่าเหล่าไป่และพวกเขา ไม่เคยใช้ความสามารถทั้งสามกระบวนท่านี้ในการต่อสู้จริง ๆ ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ต้องการใช้มัน แต่พวกเขาไม่เคยมีโอกาสได้ใช้มันต่างหาก
แม้จะต้องเผชิญกับการไล่ล่าของแม่ทัพนายทหาร เหล่าไป่และพวกเขาก็ไม่ได้ใช้รูปแบบนักฆ่าเช่นนี้
ในที่สุดแม่ทัพนายทหารที่ตามล่าพวกเขาก็ถูกเหล่าไป่และพวกเขาทั้งสามคนทุบตีจนตาย จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ไม่เคยเห็นปรากฏตัวอีกเลย
แต่ในตอนนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับหลี่โม่ พวกเขาทั้งสามจึงตัดสินใจโดยปริยายที่จะใช้ทั้งสามกระบวนท่า ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่พอจะต่อสู้กับหลี่โม่ได้
เหล่าไป่ถัยบุหรี่ครึ่งมวนในปากลงกับพื้นและยกเท้าขึ้นขยี้ปลายบุหรี่
"ไอ้หนุ่มนี่ช่างไม่รู้เรื่องจักที่ต่ำที่สูงซะจริง ๆ เอามือสองข้างไว้ที่หัวแล้วนั่งยองและนั่งบนพื้น ฉันยังพอหาทางรอดให้แกได้ ไม่อย่างนั้น แกก็มีแต่ตายทางเดียวเท่านั้น”
เหล่าไป่หรี่ตาของเขา รู้ว่าเขาจะต้องลงมือเองแล้ว
"หาเรื่องตาย!"
เหล่าไป่คำรามราวกับเสือ เสือหลังค่อมกระโดดไปข้างหน้าของหลี่โม่ งอมือเป็นกรงเล็บ และจับหน้าอกของหลี่โม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...