ตงผิงเย่กล่าวด้วยท่าทีดุร้าย
ซูเหวินปินมีความรู้สึกผสมสับสนอยู่ในใจ ไพ่ตายใบสุดท้ายที่จะช่วยชีวิตเขา หักหลังเขาเพราะหลี่โม่ ไอ้หลี่โม่นี้มันทรงพลังขนาดไหนกัน!
"ตงผิงเย่ แกสมควรตาย !" ซูเหวินปินตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
"ไม่มีทาง แค่หักกระดูกของแกได้ ฉันก็จะไม่ตายแล้ว!"
ตงผิงเย่ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้าหาซูเหวินปิน หัวหน้าบอดี้การ์ดรีบยกปืนขึ้นและเหนี่ยวไกไปที่ตงผิงเย่
ปัง ปัง ปัง
หลังจากยิงไปสามนัด ร่างของตงผิงเย่ก็กระอักเลือดออกมา และร่างของเขาก็ล้มลงกับพื้น
ซูเหวินปินหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา และดื่มวิสกี้มอร์ตลาชปี 40 ในอึกเดียว
แม้ว่าตงผิงเย่จะเสียชีวิต แต่ความตกใจภายในใจของซูเหวินปินก็ไม่เบา เขาจึงต้องดื่มอย่างรวดเร็วเพื่อสงบสติอารมณ์
เมื่อดื่มเสร็จ ซูเหวินปินก็ทุบแก้วไวน์อย่างตั้งใจ
"ไอ้หลี่โม่ แกเห็นแล้วใช่ไหม ต่อให้กังฟูแกจะเก่งแค่ไหน ถ้าแกไม่อยากตาย ก็คุกเข่าขอร้องฉันซะ"
ซูเหวินปินพูดเตือนหลี่โม่
"ฮ่าฮ่า ก็แค่ปืนพกธรรมดา ๆ"
หลี่ม่อไม่สนใจหัวหน้าบอดี้การ์ด แถมยังไม่สนใจปืนที่ถืออยู่ในมือของหัวหน้าบอดี้การ์ดอีกด้วย
"ตายซะเถอะ ยิงมัน!"
ซูเหวินปินตะโกนด้วยเสียงอันดังก้อง
หัวหน้าบอดี้การ์ดลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็รีบเหนี่ยวไก
ปัง ปัง ปัง
เสียงปืนดังขึ้นเป็นชุด จนกระทั่งกระสุนหมดแม็ก หัวหน้าบอดี้การ์ดจึงหยุดยิง
เมื่อเสียงปืนหยุดลง หัวหน้าบอดี้การ์ดก็รู้สึกหมดหวัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...