“แกคอย แกตีฉัน ฉันจะทำให้แกตายอย่างสาสม”
ซูเหวินปินพึมพำ เขาอยากจะฆ่าหลี่โม่เสียเดี๋ยวนี้
"ฮ่าฮ่า"
หลี่โม่ทุบไหล่ของซูเหวินปินด้วยกำปั้น ทำให้ไหล่ของซูเหวินปินบุบลงไป กระดูกสะบักหักทั้งหมด
"แกใช้คนไปลักพาตัวหยุนหลาน แกกล้าที่จะลักพาตัวเมียฉัน แกก็รนหาที่ตายแล้ว ไอ้เวร!"
หลังจากหลี่โม่พูดจบเขาก็เหยียบที่ต้นขาของซูเหวินปิน กระดูกต้นขาของซูเหวินปินก็หักเป็นท่อน
“กล้าคิดที่จะทำร้ายกับลูกสาวของฉัน ดูเหมือนว่าฉันจะใจดีกับแกมากเกินไปสินะ”
ซูเหวินปินเจ็บจนเหงื่อออกร้องครวญคราง น้ำตาก็ไหลอาบทั้งใบหน้า "ไอ้สารเลว! แกคอยดู แกจะต้องได้รับผลกรรม!"
"ดูท่าแล้วทุกอย่างคงต้องดำเนินต่อไป"
หลี่โม่ยกเท้าขึ้นพร้อมกับเยาะเย้ย เหยียบไปที่น่องและข้อเท้าของซูเหวินปิน ซูเหวินปินก็ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด
คฤหาสน์ตระกูลซู
ซูเหวินเหมากำลังดูเอกสาร และผู้ช่วยก็ลุกลี้ลุกลนวิ่งมาหาซูเหวินเหมาด้วยความตื่นตระหนก
"รีบร้อนอะไรขนาดนั้น?" ซูเหวินเหมาถามด้วยความไม่พอใจ
ผู้ช่วยแสดงหน้าตาดูแทบจะไม่ได้เหมือนจะร้องไห้แต่ก็ไม่เชิง "นายท่าน แย่แล้ว เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้วครับ"
"ฮะ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...