“พวกคุณเป็นใคร ?” ฉัน้หยุนหลานถามด้วยความตกใจ
หลี่โม่ยืนอยู่หน้าฉัน้หยุนหลาน มองไปที่เฝิงจื่อไฉ
เฝิงจื่อไฉจ้องมองที่ฉัน้หยุนหลานอย่างร่าเริง น้ำลายจะไหลออกจากมุมปากของเขาอยู่แล้ว
“สวยจริง ๆ ถึงว่าล่ะ”
เฝิงจื่อไฉเข้าใจแล้วว่าทำไมฮั่วเจี้ยนเฟิงถึงได้คลั่งไคล้อะไรขนาดนั้น มีผู้หญิงแสนสวยขนาดนี้อยู่ตรงหน้า เป็นผู้ชายคนไหนก็ต้องแพ้พ่ายอย่างแน่นอน
ฮั่วเจี้ยนเฟิงช่างเป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ ขับรถมาตั้งไกลเพื่อส่งผู้หญิงสวยขนาดนี้มาให้ อย่างนั้นฉันเฝิงจื่อไฉจะไม่เกรงใจ จะจัดการพาแม่คนสวยคนนี้ส่งจางจงหยาง จะทำให้จางจงหยางมีความสุขมาก และจะได้จัดการอะไรได้ง่ายขึ้น!
“คนสวย คุณไม่ต้องกลัว ผมเป็นคนดี แต่เพื่อนผมขอให้ผมมาเก็บขยะรอบ ๆ ตัวคุณ ทางที่ดีคุณควรมายืนข้าง ๆ ผม ผมสัญญาว่าจะไม่มีใครทำร้ายคุณ”
เฝิงจื่อไฉพูดด้วยท่าทีที่สนุกสนาน เหมือนกับคุณย่าหมาป่าที่กำลังเกลี้ยกล่อมหนูน้อยหมวกแดง
“คนแค่นี้ ดูไม่น่าจะพอ” หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา
ฉัน้หยุนหลานไม่ได้ตื่นตระหนกมากนัก เพราะหลี่โม่เคยจัดการคนหลายสิบคนด้วยตัวเอง และตอนนี้มีเพียงหกคนที่อยู่รอบ ๆ ฉัน้หยุนหลานรู้สึกว่าหลี่โม่คงจะจัดการได้อย่างง่ายดาย
“ไอ้หมอนี้มันปากหนักกว่ารองเท้าทหารอีกโว้ย ฉันไม่เคยเห็นคนหน้าด้านขนาดนี้มาก่อนเลยว่ะ ระหว่างพ่อแกกับฉันใครจะสามารถสู้กับสิบคนได้ แต่ไม่น่าจะน่าจะเป็นแกแน่นอน”
เฝิงจื่อไฉรู้สึกว่าหลี่โม่ไม่ใช่แค่ไอ้ขยะ แต่ยังเป็นไอ้ขยะที่มีปัญหาทางสมองอีกด้วย ถ้าเป็นคนอื่น คงคุกเข่าลงร้องขอความเมตตาแล้วในตอนนี้
ลูกน้องทั้งหกคนก็รู้สึกทนไม่ได้ ที่จะโดนชายร่างบอบบางอย่างหลี่โม่ดูถูกแบบนี้ สิ่งนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้น
"ไอ้อ่อน แกกล้าพูดว่าพวกเราดูไม่น่าจะพอ แกรู้ไหมว่าพวกเราเป็นใคร? พวกเราคือหกอสูรผู้ยิ่งใหญ่แห่งจินไห่ ตราบใดที่พวกเราอยู่ในจินไห่ ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อเสียงของพวกเรา"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...