"ไม่จริง มันต้องไม่ใช่แบบนี้ โกง!.พวกแกต้องช่วยไอ้อ่อนนี่โกงฉันแน่ ๆ ! ทั้งหมดคือของปลอม ใช่แล้ว ของปลอม !" เฝิงจื่อไฉเอะอะโวยวายเสียงดัง
ลู่เจี้ยนปินทำสีหน้าเย็นชา เดินเข้าไปยืนอยู่ต่อหน้าเฝิงจื่อไฉ "แกกำลังจะบอกว่าฉันช่วยมันโกงแก?"
"ใช่ คุณต้องช่วยมันโกง ไม่อย่างนั้นคงไม่เป็นแบบนี้! พวกคุณรวมหัวกันหักหลังฉัน!"
เฝิงจื่อไฉแสดงท่าทีอย่างบ้าคลั่ง และสภาพจิตใจของเขาเริ่มผิดปกติ
ผัวะ!
ลู่เจี้ยนปินตบเฝิงจื่อไฉด้วยมือของเขา และพูดอย่างเย็นชา "ตั้งสติให้ดีสิ นายเป็นคนไปดูหยกนั่นด้วยตัวเอง ถ้านายหาหลักฐานว่ามีการโกงได้ ฉันจะตัดหัวมันมาให้แก"
เฝิงจื่อไฉตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่หลังจากสงบสติอารมณ์ลงเขาก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะโกง
ชูจงเทียนหัวเราะและพูดว่า "พวกนายคงต้องทำตามที่เดิมพันกันไว้แล้วล่ะ คุกเข่าลงหมอบกราบเพื่อขอโทษซะ จากนั้นก็ฟันสามทีหกรู ใช้ดาบที่แกเตรียมมาฟันสามทีหกรู ก็ถือว่าเป็นการใช้เลือดของแกผนึกดาบของแกเองแล้วกัน"
เฝิงจื่อไฉเซไปมาสองครั้งจนเกือบหมดสติ เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ ที่ติดตามเขาต่างตื่นตระหนกและเริ่มร้องขอความเมตตา
"คุณลุงลู่ ได้โปรดเห็นแก่ความเป็นญาติของเราด้วยครับ ได้โปรดปล่อยพวกเราไปเถอะครับ ทั้งหมดเป็นความผิดของเฝิงจื่อไฉ เขาบังคับให้พวกเราร่วมมือกับเขาเพื่อทำให้ไอ้อ่อนนั้นขายหน้า"
"พวกเราทุกคนต่างเป็นลูกน้อง พวกเรายอมรับผิด และก้มหน้ายอมรับผิด แต่อย่าให้ถึงขั้นฟันสามทีหกรูกับพวกเราเลย ขอแค่ไม่ต้องโดนฟันสามทีหกรู จะให้พวกเราทำอะไรก็ได้ครับ"
เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ เริ่มกลัวขึ้นมาจริง ๆ และพวกเขาไม่สนใจสิ่งอื่นในขณะนี้ ต้องการเพียงที่จะเกลี้ยกล่อมลู่เจี้ยนปินที่เป็นพยานเพียงคนเดียว เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมาณกับการฟันสามทีหกรู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...