เมื่อเห็นกู้หยุนหลานขมวดคิ้วด้วยความลำบากใจ กู้ซิ่งเหว่ยก็ยิ่งยิ้มหน้าระรื่นขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าดอกเบญจมาศบานอยู่บนใบหน้าของเขา
“ฉันขอแนะนำให้นายระมัดระวังกับการร่วมธุรกิจครั้งนี้ ซีเหมินจือเผิงเขา......”
กู้หยุนหลานเกิดความลังเลไม่ได้พูดต่อ หากเธอยังคงพูดต่อไปอีก มันจะโยงไปไปถึงเรื่องของซีเหมินจือเผิงกับหลี่โม่ ถ้าหากให้คนตระกูลกู้ได้ยินเข้าล่ะก็ จะต้องเกิดข่าวซุบซิบนินทากันอีกแน่
“เฮอะ!”
กู้ซิ่งเหว่ยแค่นเสียงอย่างเย็นชา แล้วเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ระมัดระวัง? สัญญาที่เป็นประโยชน์ต่อพวกเราขนาดนี้ยังต้องระวังอะไรอีก เธอคงไม่ได้อิจฉากัน ก็เลยอยากขัดขวางข้อตกลงระหว่างฉันกับซีเหมินจือเผิงหรอกนะ เธอฝันไปเถอะ!”
“หึหึ คนบางคนก็แค่พวกชอบเสแสร้ง ซิ่งเหว่ย นายต้องเข้าใจหน่อย หยุนหลานจะเลียแข้งเลียขาใครข้างนอกก็ได้ทั้งนั้น แต่เห็นพวกเราเลียแข้งเลียขาบ้างเป็นไม่ได้ ใช่ไหมจ๊ะ หยุนหลาน”
กู้ชิงหลินมองไปที่กู้หยุนหลานด้วยความเหยียดหยาม
กู้หยุนหลานเม้มปากแน่นด้วยความโมโห และเอนตัวพิงกับพนักเก้าอี้อย่างอ่อนแรง
“ไม่จำเป็นต้องสนใจความเห็นของหยุนหลานหรอกน่า นี่เป็นเรื่องดีที่จะเป็นประโยชน์ต่อตระกูลกู้ของเราอย่างมาก ซิ่งเหว่ย แกรีบติดต่อไปหาคุณซีเหมินเดี๋ยวนี้เลย แล้วเชิญคุณซีเหมินมาพูดคุยธุระกันเลย”
กู้เจี้ยนกั๋วพูดขึ้นอย่างอดใจรอไม่ไหว
เมื่อคิดว่าจะได้ร่วมงานธุรกิจกับบริษัทตันฮิล กู้เจี้ยนกั๋วก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าไปทั้งตัว
กู้ซิ่งเหว่ยพยักหน้าอย่างหนักแน่น มองไปยังกู้หยุนหลานที่หมดแรงจะโต้แย้งอย่างดูแคลน แล้วเชิดหน้าหยิบโทรศัพท์ออกมา
“สวัสดีครับคุณซีเหมิน ผมคือกู้ซิ่งเหว่ยจากตระกูลกู้นะครับ เรียกผมว่าเสี่ยวกู้ก็ได้ครับ”
รอยยิ้มประจบสอพลอฉายขึ้นบนใบหน้าของกู้ซิ่งเหว่ย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...