“ที่ดินอุตสาหกรรมค่อนข้างเหมาะสม คุณสามารถโอนที่ดินให้เป็นชื่อภรรยาของผม และพาลูกชายของคุณกลับไปที่จินไห่โดยเร็ว อย่าให้ผมต้องเจอพวกเขาอีกในอนาคต”
เมื่อเห็นว่าหลี่โม่ยอมรับคำขอโทษ เหอลี่หัวและคนอื่น ๆ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และขอให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการทั้งหมดและส่งมอบให้กับกู้หยุนหลาน
กู้ชิงหลินรู้สึกอิจฉาและร้อนรน จึงพูดอย่างเฉียบขาด "คุณจะมอบให้กับกู้หยุนหลานไม่ได้นะ ท้ายที่สุดแล้วควรถือเป็นทรัพย์สินของตระกูล! ทำไมต้องมอบให้กู้หยุนหลานแค่คนเดียวล่ะ!"
กู้ซิ่งเหว่ยสมทบและพูดว่า "ถูกต้อง มันควรจะนับว่าเป็นทรัพย์สินในตระกูลกู้ หยุนหลาน เธอต้องเข้าใจสถานการณ์โดยรวม การถือครองที่ดินขนาดใหญ่เช่นนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับเธอ"
หลี่โม่เย้ยหยันและพูดว่า "พวกคุณแน่ใจเหรอว่านี่เป็นของตระกูลกู้"
เหอลี่หัวมองไปที่สมาชิกของตระกูลกู้ด้วยใบหน้าที่เย็นชา "คำพูดของพวกคุณ ทำเหมือนกับว่าพวกเราไม่มีตัวตน นี่คือคำขอโทษส่วนตัวของพวกเราต่อคุณชายหลี่ หากตระกูลกู้ของคุณยังหน้าด้าน ก็อย่าหาว่าพวกเราหยาบคาย"
"แค่คุณชายหลี่สั่งแค่คำเดียว พวกเราเจ้าของอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ในจินไห่จะฟังคำสั่งของคุณชายหลี่เท่านั้น หากคุณชายหลี่บอกว่าหนึ่งพวกเราจะไม่บอกว่าสองแน่นอน"
"ตระกูลกู้ของพวกคุณอย่าทำอะไรที่มากจนเกินไป หากพวกคุณกล้าที่จะไม่เคารพคุณชายหลี่และคุณผู้หญิงหยุนหลาน คุณก็เป็นศัตรูของกลุ่มอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ในจินไห่ของเรา"
นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ในจินไห่แสดงความคิดเห็นพร้อมกัน กู้ชิงหลินและกู้ซิ่งเหว่ยไม่กล้าพูดอะไรอีก
กู้เจี้ยนกั๋วระงับความโกรธในใจของเขาและพูดด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ "เด็ก ๆ นั้นโง่เขลาไม่มีสามัญสำนึก คุณต้องการจะมอบให้กับใคร เราก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง"
หลังจากส่งมอบให้กับกู้หยุนหลานแล้ว ลูกน้องของเหอลี่หัวก็เดินกลับไปที่หลี่โม่อย่างประหม่าพร้อมกับกองเอกสารที่ดิน
หลี่โม่ยืนขึ้นและพูดว่า "หยุนหลาน ไปกันเถอะครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...