“เดิมทีนายก็ไม่ได้มีท่าทีเหมือนขอร้องให้ช่วยทำธุระให้อยู่แล้วนี่ ถ้านายทำท่าทีแบบนี้ล่ะก็ ฉันว่าอย่าพานายไปให้ขายหน้าดีกว่า”
หลี่โม่เอ่ยอย่างเรียบเฉย
เผชิญหน้ากับเจตนาร้ายอย่างเด่นชัดของคนตระกูลหวัง เดิมทีหลี่โม่ก็รู้สึกไม่พอใจอยู่แล้ว หากไม่ใช่เพราะคนพวกนี้เป็นญาติของกู้หยุนหลาน หลี่โม่คงคร้านจะสนใจพวกเขาอยู่แล้ว
“นี่แกคิดว่าตัวเองวิเศษวิโสมากนักรึไง! แกนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ” หวังจงเหิงเอ่ยด้วยความโมโห และพับแขนเสื้อขึ้นคิดจะลงมือ
หวังจงฉวนโบกมือไปมา ขวางหวังจงเหิงเอาไว้ “ไม่จำเป็นต้องไปคิดเล็กคิดน้อยกับคนไร้ค่าคนหนึ่งหรอก ต่อยมันไปรังแต่จะสกปรกมือเปล่า ๆ ”
“พี่ใหญ่ งั้นจะเอายังไงดี เรื่องแผนการพัฒนาของบริษัทหยุนจงหลานเป็นเรื่องสำคะญมากนะ ยังไงก็ต้องเจอกับคุณหลี่ผู้ลึกลับท่านนั้นให้ได้”
หวังจงเหิงพูดจบก็เหลือบมองหลี่โม่เล็กน้อย “ที่ว่ามาน่ะ ไม่ใช่เจ้าปัญญาอ่อนนี่หรอกนะ”
“เหอะ ๆ ”
หลี่โม่หัวเราะอย่างเนือย ๆ เดิมทีเขาก็ไม่ได้สนใจหวังจงเหิงอยู่แล้ว
“สัญญานี้ผู้จัดการซุนเป็นคนเซ็นสัญญากับฉัน ถึงตอนที่ไปเยี่ยมผู้จัดการซุนแล้วถามสักหน่อยแล้วกัน”
การไปเยี่ยมผู้จัดการใหญ่ซุนฮุ่ยกังแห่งบริษัทหยุนจงหลาน เป็นไพ่ใบสุดท้ายของหวังจงฉวน
เดิมทีเขาคาดหวังให้หยุนจงหลานมีความสัมพันธ์กับคุณหลี่ผู้ลึกลับคนนั้นจริง ๆ แต่เมื่อเห็นสีหน้าไม่ยี่หระของหลี่โม่ตรงหน้าแล้ว ความหวังในใจของหวังจงฉวนก็พังทลายลง หากไม่ใช่เพื่อกลั่นแกล้งหลี่โม่ หวังจงฉวนก็คงจะเดินออกไปนานแล้ว
“ทางผู้จัดการซุนเองก็ทำอะไรไม่ได้ไม่ใช่เหรอ การเริ่มก่อสร้างและเริ่มจัดสรรงบประมาณล้วนต้องให้คุณหลี่ท่านนั้นเซ็นอนุมัติก่อน เรื่องนี้วุ่นวายจริง ๆ”
หวังจงเฉิงส่ายหน้าพลางถอนหายใจ
หลี่โม่หยิบมือถือออกมาเล่น ไม่ได้สนใจพวกหวังจงฉวนแม้แต่น้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...