หวังจงเฉิงดึงหวังจงเหิงและจากไปพร้อมกับหวังจงฉวน
ทั้งสามคนออกจากอาคารสำนักงานและเข้าไปในรถ หวังจงเหิงพูดอย่างบูดบึ้งว่า "พี่ใหญ่ วันนี้พี่ตบผมเพราะไอ้หลี่โม่คนขยะนั่น พี่ต้องอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง"
"สมองของแกเต็มไปด้วยโคลนใช่ไหม! ผู้ทรงเกียรติทั้งสี่ทิศในกรุงโซลไปงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ และเฉียนฝูมาที่นั่นเพื่อรับหลี่โม่ แกตาบอดหรือแกมองไม่เห็น!" หวังจงฉวนกล่าวอย่างชั่วร้าย
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หวังจงฉวนรู้สึกหนาวสั่นในใจ ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยจริงจังกับเรื่องนี้เลย แต่ตอนนี้เขาคิดเกี่ยวกับมันอย่างรอบคอบ
"ทั้งหมดไม่ใช่เป็นเรื่องแปลกเหรอ! แค่คนไม่เอาไหนคนเดียวจะสามารถหยุดผู้มีอิทธิพลหลายคนได้ยังไง? หากมันมีความสามารถขนาดนั้นจริง ๆ มันคงไม่ใช่แค่ไอ้ขยะแล้ว!" หวังจงเหิงก็โต้เถียงด้วย
"แต่พวกเขาทั้งหมดไปที่นั่นก็เพื่อหลี่โม่ ใช่ไหม!"
"ก็ใช่"
หวังจงเหิงกล่าวโดยก้มหน้าลง ทั้งหมดนี้เป็นข้อเท็จจริงที่ไม่สามารถปฏิเสธได้
"เฉียนฝูคือใคร ถึงแกจะรู้จักเฉียนฝู แต่แกจะสามารถขอให้เฉียนฝูช่วยจัดการทุกอย่างและออกตัวแทนแกได้เหรอ? ใช้สมองของแกคิดดูสิ หลี่โม่สามารถสั่งเฉียนฝูได้ นั่นแปลว่าในใจเฉียนฝูเห็นหลี่โม่เป็นบุคคลสำคัญคนหนึ่ง!"
"ชูจงเทียนและคนอื่น ๆ จึงอยากเข้าไปกอดต้นขาของหลี่โม่จริง ๆ อย่างน้อยหลี่โม่ก็สามารถพึ่งพาอิทธิพลของเฉียนฝูได้! หลี่โม่ถูกเรียกว่าเป็นไอ้ขยะ บางทีมันอาจเป็นเพียงการปลอมตัวของเขา บางอย่างมันก็ไม่สามารถจะดูกันเพียงแค่ผิวเผินได้หรอกนะ พวกแกลองใช้สมองคิดดูสิ”
หวังจงเฉิงเงียบสนิท และสิ่งที่หวังจงฉวนพูดก็สมเหตุสมผล หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว หวังจงเฉิงก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา
"พี่จงฉวน แล้วประธานบริษัทหยุนจงหลานว่ายังไงบ้างพี่"
หวังจงเฉิงรู้สึกว่าบรรยากาศน่าเบื่อเกินไป ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนเรื่อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...