กู้หยุนหลานรู้สึกว่าหลี่โม่กำลังใช้ทฤษฎีสมคบคิดมาประเมินครัฟต์ ไม่ว่าจะพูดยังไงครัฟต์ก็เป็นผู้บริหารของบริษัทที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ ไม่จำเป็นต้องบินมาเป็นพัน ๆ ไมล์เพื่อหลอกตระกูลกู้หรอก
หลี่โม่ไม่ได้พูดอะไรมากอีก ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมจะบอกเรื่องทุกอย่างกับกู้หยุนหลาน
ครัฟต์เป็นเพียงเบี้ยตัวเล็ก ๆ ที่ราชินีมังกรวางก่อนมาเยือนกรุงโซลเท่านั้น ถึงตอนที่ราชินีมังกรมาถึงแล้ว เรื่องราวจะเปลี่ยนไปอย่างไร หลี่โม่ไม่อาจคาดการณ์ได้เลย
ความแตกต่างด้านพลังอำนาจกับราชินีมังกรนั้นมีมากเกินไป ถึงอย่างไรราชินีมังกรก็อยู่ที่แดนมังกรมาหลายสิบปี ในช่วงเวลาเหล่านั้นก็ได้บ่มเพาะกำลังของตนเอาไว้จำนวนมาก ส่วนหลี่โม่นั้นได้ออกจากแดนมังกรมานาน เขาจึงไม่มีอิทธิพลต่อแกนกลางของแดนมังกรเลยแม้แต่น้อย
นอกจากคุณธรรมและชื่อเสียงที่มีแล้ว หลี่โม่ก็ไม่มีอะไรอยู่ที่แดนมังกรอีกแล้ว การขาดกำลังของตนเอง นั่นคือจุดบกพร่องที่ใหญ่ที่สุดของหลี่โม่
เมื่อครุ่นคิดถึงเรื่องของราชินีมังกร หลี่โม่ก็เหม่อค้างไปเล็กน้อย
หลังจากนั้นพักใหญ่กู้หยุนหลานจึงเขย่าหลี่โม่เบา ๆ ทำให้หลี่โม่ได้สติกลับมา
“คิดอะไรอยู่น่ะ ไปพักที่ห้องทำงานของฉันสักหน่อยไหมคะ ตอนบ่ายต้องไปแต่งหน้าทำผมให้คุณสักหน่อย แล้วก็ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่กันนะ?”
กู้หยุนหลานรู้สึกว่าควรจะจัดการกับรูปลักษณ์ของหลี่โม่สักหน่อย ไม่อย่างนั้นหากไปงานเลี้ยงด้วยการแต่งตัวธรรมดาแบบนี้ จะต้องถูกเย้ยหยันถากถางอย่างแน่นอน หลี่โม่ส่ายหน้าแล้วเอ่ยอย่างเรียบเฉย “ไม่ต้องหรอก ผมไปแบบนี้ก็ได้แล้ว ถึงตอนเย็นแล้วก็ไปกันได้เลย ถ้ามีเรื่องอะไรจริง ๆ ครัฟต์จะต้องออกหน้ามาช่วยแน่นอน”
เมื่อเห็นท่าทีแน่วแน่ของหลี่โม่ กู้หยุนหลานเองก็ไม่ได้พูดอะไรมาก กลับเคยชินกับหลี่โม่ที่เป็นเช่นนี้แล้วด้วยซ้ำ ถ้าหลี่โม่มาแต่งตัวหรูหราใส่สูทผูกเนกไทจริง ๆ กู้หยุนหลานรู้สึกว่าตัวเองอาจจะไม่ชินก็ได้
ทั้งสองคนกลับไปคุยเล่นเรื่อยเปื่อยกันที่ห้องทำงาน จนถึงเวลาที่งานเลี้ยงใกล้จะเริ่ม หลี่โม่และกู้หยุนหลานก็ออกจากห้องทำงาน แล้วมุ่งหน้าไปยังรอยัลพาเลซที่ใช้จัดงานเลี้ยง
รอยัลพาเลซเป็นสถาปัตยกรรมรูปทรงปราสาทสไตล์ยุโรป ก่อสร้างโดยนักลงทุนด้านการท่องเที่ยวระหว่างประเทศที่มีชื่อเสียง นับว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแปลกใหม่ของกรุงโซล และได้รับความนิยมของเหล่าคนที่ต้องการมาถ่ายรูปพรีเวดดิ้งมากมายอีกด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...