คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 64

สิ่งนี้ทำให้กู้หยุนหลานผิดหวังมาก

กู้เจี้ยนหมินเป็นคนกลาง เพราะสถานะของเขาในบ้านก็สูงกว่าหลี่โม่ไม่มาก เขาจึงพูดขัดจังหวะไม่ได้ และทำได้เพียงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

หลี่โม่ยังคงนั่งอยู่ข้าง ๆ ไม่ว่าเขาจะเป็นลูกเขยแบบไหน แต่ต่อหน้าเขาเธอจะผลักไสลูกสาวของเธอไปหาคนอื่นได้อย่างไร?

กู้เจี้ยนหมินรู้สึกผิด เขาทำได้เพียงกระแอมไอเบา ๆ สองสามครั้ง

แม้ว่าในใจของหลี่โม่จะไม่มีความสุข แต่สีหน้าของเขาดูเฉยเมยมาก

แม่ยายมุ่งมั่นที่จะแยกเขากับหยุนหลานออก

“คุณน้าครับ คุณน้าทานเถอะครับ ผมทานไม่เยอะ”

ฉวีเทียนไห่ยิ้มอย่างสุภาพ สายตาของเขามองไปที่หลี่โม่อย่างร้ายกาจ แสดงออกถึงชัยชนะ

ดูสิ ในครอบครัวนี้เขาเป็นแค่คนนอก แต่กลับมีสถานะสูงกว่าลูกเขยของครอบครัวนี้อีก

หลี่โม่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาทำได้แค่นั่งกินข้าวอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบ ๆ

เพราะถ้าหากหลี่โม่เอ่ยปากพูดเมื่อไหร่ เขาจะต้องถูกแม่ยายวิจารณ์ตำหนิ และดุด่าอย่างไม่ต้องสงสัย

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เทียนไห่ก็ไม่ได้รีบกลับ เขายังอยู่ต่อกับกู้หยุนหลาน และหวังฟาง

หวังฟางมีความสุขมาก หนุ่มคนนี้ควรได้พบปะกับลูกสาวของเธอมากกว่านี้

ในเวลานี้หลี่โม่เก็บข้าวของ และเดินออกไป เขาพูดว่า "แม่ครับ หยุนหลาน ผมไปทำงานก่อนนะ"

กู้หยุนหลานเหลือบมอง เธอพยักหน้าและไม่พูดอะไร

แต่หวังฟางมองเขาอย่างเย็นชา ประมาณว่าเขาควรจะไปตั้งนานแล้ว และเธอก็ดุว่า “แกจะไปไหนก็รีบไปซะ คืนนี้แกไม่ต้องกลับมา เราจะออกไปทานข้าวเย็นกับเทียนไห่”

หวังฟางผู้คนงดงามไม่สามารถทนต่อลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของเธอได้อีกต่อไป

ตอนนี้ ยิ่งเธอมองไปที่ฉวีเทียนไห่มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งชอบเขามากขึ้นเท่านั้น

ฉวีเทียนไห่จิบชาพลางมองหลี่โม่ที่หันหลังให้กับประตูด้วยสีหน้าเยาะเย้ย ช่างสิ้นหวังจริง ๆ

ในตระกูลกู้ เขาช่างต่ำต้อยเสียเหลือเกิน

ดูเหมือนว่าจะไม่มีอุปสรรคในการไล่ตามกู้หยุนหลานแล้ว