ฉวีเทียนไห่อยากจะต่อยหลี่โม่เสียตรงนั้นเลย!
แต่ว่า
ฮ่าฮ่า
หลี่โม่หัวเราะเยาะ และปัดมือของฉวีเทียนไห่ออก เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สุขุมว่า "ฉวีเทียนไห่ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย ภรรยาของฉันเชิญนายมาทานอาหารที่นี่ก็แค่ต้องการตอบแทนนาย อีกอย่าง สัญญาใหม่ของหรงคังกรุ๊ป นายเป็นคนช่วยหรือไม่ตัวนายก็รู้ดีอยู่แก่ใจนี่ ใช่ไหม?! หรืออยากให้ฉันเปิดเผยความจริงของนายต่อหน้าหยุนหลานเหรอ?”
หลังจากพูดจบ หลี่โม่ก็หันหลัง และเดินจากไป
แต่ฉวีเทียนไห่โกรธ!
เขาบีบกำปั้นแน่น สูดหายใจเข้าอย่างรุนแรง และชี้ไปที่หลี่โม่ แล้วตะโกนว่า "หลี่โม่ แกหมายความว่าไง? แกจะบอกว่า คนขี้ขลาดแบบแกจะเป็นคนเอาสัญญาใหม่ของหรงคังกรุ๊ปมาให้เธออย่างนั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า แกช่างกล้าล้อเล่นนะ ใครจะไปเชื่อว่าขยะแบบแกเป็นคนทำ?”
พูดจบ ฉวีเทียนไห่ก็ตบไหล่หลี่โม่ และกระซิบข้างหูของเขาว่า "ขยะก็คือขยะ ทั้งชีวิตของแกก็เทียบกับเส้นผมของฉวีเทียนไห่อย่างฉันไม่ได้หรอก!"
หลังจากนั้น ฉวีเทียนไห่ก็ดึงชุดสูทของเขาด้วยสีหน้าพอใจ และเดินตามกู้หยุนไป
หลี่โม่ที่ยืนอยู่ที่ประตูคนเดียว เขากำหมัดแน่น สูดหายใจ และเยาะเย้ยจากมุมปากของเขา
‘เทียบไม่ได้กับฉวีเทียนไห่อย่างแกได้เนี่ยนะ?’
‘ฮ่าฮ่า’
‘แค่ฉันพูด ตระกูลฉวีของแกก็หายสาบสูญไปในทันที ฉันจะคอยดูว่า แกจะไปได้ไกลแค่ไหนกันเชียว’
หลังจากสูบบุหรี่เสร็จ หลี่โม่ก็หันหลังเดินเข้าไปในห้องรับรอง
เมื่อหลาย ๆ คนเดินเข้ามาในห้องโถงหลักของภัตตาคารอาหารหรู สายตาของพวกเขาต่างก็เหมือนถูกสะกดจิตด้วยรูปแบบการตกแต่งภายในที่งดงาม หรูหรา และสง่างามมาก
แม้แต่ลูกเศรษฐีที่ร่ำรวยอย่างฉวีเทียนไห่ก็มาที่นี่แค่ปีละสองสามครั้งเท่านั้น และทุกครั้งที่เขามา ก็ต้องถอนหายใจอย่างหนัก
เพราะคนที่จะสามารถมาทานอาหารที่ภัตตาคารอาหารหรูนี่ล้วนแล้วแต่เป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง และคนที่ร่ำรวยในเมืองฮั่นทั้งนั้น
การมารับประทานอาหารที่นี่เหมือนเป็นการบ่งบอกตัวตน และสถานะการเงินของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...