คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 692

รอแล้วรอเล่า ฉินจี้เย่รอจนรู้สึกกระวนกระวาย แต่เขาก็ยังแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง ในสถานการณ์แบบนี้จะร้อนรนไม่ได้ เขาต้องวางท่าทางให้สุขุมเข้าไว้

ฉินจี้เย่นึกถึงความสงบนิ่งในสมรภูมิแห่งแม่น้ำเฝยของเซี่ยจิ้นและพยายามสงบความกระวนกระวายภายในใจ

ในที่สุดก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น

หลี่โม่หิ้วเหล่าฮู๋เดินตามเสี่ยวหวู่เข้ามาในโรงงานร้าง

เสี่ยวหวู่ก้มหน้าลง มือซ้ายกุมข้อมือขวาเอาไว้ และเดินไปยังเบื้องหน้าฉินจี้เย่ด้วยสีหน้าหม่นหมอง

“ทำไมแกถึงไม่รับโทรศัพท์วะ”

บอดี้การ์ดตะโกนใส่เสี่ยวหวู่

“ผม ผมไปล่วงเกินคุณหลี่ ก็เลยถูกคุณหลี่สั่งสอนเล็กน้อย มือขวาของผมหัก ผมขับรถด้วยมือซ้ายมา ผมขับช้ามาก แล้วก็รับโทรศัพท์ไม่ได้ด้วยครับ”

เมื่อเสี่ยวหวู่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ด้วยใบหน้าเศร้าหมอง ฉินจี้เย่และบอดี้การ์ดที่ได้ฟังต่างก็รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาในใจ

ไอ้หมอนี่มันยังเป็นคนอยู่รึเปล่า?

ให้คนที่มือขวาหักขับรถเนี่ยนะ ช่างกล้าหาญอะไรขนาดนั้น!

หลี่โม่โยนเหล่าฮู๋ไปแทบเท้าฉินจี้เย่ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มบาง “ลูกน้องของคุณไม่รู้จักธรรมเนียมเอาซะเลย ผมเลยช่วยอบรมสั่งสอนพวกเขาให้น่ะ”

“แกเป็นใครไม่ทราบ คนของคุณชายฉินไม่จำเป็นต้องให้แกมาสั่งสอน!”

บอดี้การ์ดคนนั้นตวาดลั่นทันใด

“ต้าเปียว! พูดกับคุณหลี่แบบนั้นได้ยังไง เสี่ยวหวู่ทำผิดก็ควรได้รับการสั่งสอน ฉันควรจะขอบคุณคุณหลี่ด้วยซ้ำที่ช่วยอบรมสั่งสอนลูกน้องให้”

ฉินจี้เย่กล่าวอย่างใจเย็น

“เก้าอี้ของผมล่ะ คุณชายฉินคงจะไม่ปล่อยให้ผมยืนคุยธุระกับคุณอยู่อย่างนี้ใช่ไหม”