หลี่โม่เอ่ยอย่างเรียบเฉย
“เรื่องนั้นคงจะไม่ได้ ผมเองก็ยังไม่ได้ข้อมูลเกี่ยวกับท่านปามาเหมือนกัน ในการวางแผนพรุ่งนี้ถึงจะได้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องมา”
ฉินจี้เย่กังวลว่าหลี่โม่จะกลับคำจึงอธิบายขึ้นมาอีกว่า “ผมแค่รับผิดชอบในการติดต่อกำลังคนเท่านั้น ไม่ได้รับหน้าที่เรื่องการสั่งการเคลื่อนไหว แต่มีบุคคลลึกลับคนหนึ่งมาเป็นคนสั่งการ ว่ากันว่าเขาเคยเป็นราชาทหาร หลังจากเกษียณเขาก็ได้ตั้งทีมทหารรับจ้างขึ้นมา ในวันพรุ่งนี้ทีมทหารรับจ้างจะเป็นคนจัดการเรื่องการโจมตีหลัก คุณกับพวกนักฆ่าเหล่านั้นแค่รับหน้าที่คอยสนับสนุนเท่านั้น”
“ราชาทหารงั้นเหรอ? สมัยนี้มีราชาทหารไม่น้อยเลย แทบจะเป็นคำขนานนามที่มาตรฐานต่ำไปแล้ว”
หลี่โม่ส่ายหัวพลางเอ่ยขึ้น
ราชาทหาร จอมทัพอะไรพวกนั้น ตำนวนเล่าขานต่าง ๆ นานาเต็มไปหมด ตอนนี้ไม่ว่าในกองทัพไหน ถ้าไม่มีคนที่ได้ฉายาว่าราชาทหารสักคนสองคนก็คงจะอายจนไม่กล้าออกมาทักทายใครแล้ว
ในมุมมองของหลี่โม่ ราชาทหารในปัจจุบันนี้ก็เป็นเพียงผู้ที่แข็งแกร่งในกองทัพเท่านั้น ความจริงจะเก่งกาจเพียงใดก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
“ว่ากันว่าคนผู้นี้ฝีมือไม่ได้ต่ำชั้นเลย เขาเคยผ่านสนามรบมาจริง ๆ ต่อสู้มากว่าร้อยศึกในสงครามไล่ล่าตามชายแดน แต่ละครั้งล้วนสู้กันหนึ่งต่อสิบ ว่ากันว่าจำนวนคนที่ตายด้วยน้ำมือเขานั้นเกินสี่หลักเข้าไปแล้ว”
ฉินจี้เย่เหยียดสี่นิ้วออกมา แสดงออกถึงอารมณ์ในใจ
“โอ้ ฟังดูเหมือนจะมีความสามารถทีเดียว งั้นรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ค่อยอ่านข้อมูลอีกทีก็แล้วกัน”
หลี่โม่เองก็ไม่ได้บีบคั้น แค่รอเพิ่มอีกสักวัน กับเรื่องแค่นี้หลี่โม่ยังมีความอดทนอยู่บ้าง
ครืด ครืด ครืด
โทรศัพท์มือถือของฉินจี้เย่สั่นขึ้นมา เป็นคำขอวิดีโอคอลจากพ่อบ้านของหม่าเต๋าฝูนั่นเอง
“ฮ่า ๆ ๆ ดูเหมือนจะใกล้จัดการเสร็จแล้วล่ะ ผมจะให้คุณดูการถ่ายทอดสดการตายของหม่าเต๋าฝู”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...