เมื่อมองไปที่ใบหน้าโศกเศร้าของกู้หยุนหลาน หลี่โม่ก็รู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่หลากหลาย เขาพูดออกมาว่า “ใช่แล้ว คนที่เหมาซีซาร์พาเลซก็คือ... “
ทันใดนั้นเอง!
เสียงตะโกนเริงร่าของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นขัดจังหวะหลี่โม่
“หยุนหลาน คุณอยู่ที่นี่เอง ตามหาตั้งนานแหนะ”
คนที่เดินเข้ามาหาพวกเขาคือชายคนหนึ่งที่สวมชุดสีขาวสุภาพและมีสง่าราศี ในมือของเขาหอบดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่มาด้วย
ฉวีเทียนไห่ นายน้อยของตระกูลฉวี ผู้ซึ่งมีฐานะทางสังคมที่ร่ำรวยหลายสิบล้าน เขาเปิดบริษัทเล็ก ๆ ด้วยตัวเอง เขาถือเป็นคนรุ่นใหม่ในเมืองฮั่นที่เปี่ยมล้นไปด้วยพรสวรรค์
ฉวีเทียนไห่คือคนที่กำลังตามจีบกู้หยุนหลาน และแม้ว่ากู้หยุนหลานจะแต่งงานแล้วก็ตาม เขายังเคยมอบของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ รวมถึงพาไปทานอาหารค่ำเป็นครั้งคราวด้วย
ทว่า ตลอดมากู้หยุนหลานล้วนปฏิเสธเขา
“กู้หยุนหลาน ผมให้คุณ เพิ่งซื้อมาเลยนะ”
ฉวีเทียนไห่มอบดอกกุหลาบช่อใหญ่ให้แก่กู้หยุนหลาน เธอเช็ดน้ำตาและยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณนะคะ แต่ฉันรับไว้ไม่ได้หรอก”
ขณะที่พูด กู้หยุนหลานเหลือบมองหลี่โม่ นี่ก็สี่ปีมาแล้ว เขาเคยมอบดอกไม้ให้เธอบ้างไหมนะ?
ใช่ ถึงจะเป็นแค่ช่อดอกไม้ แต่เขาก็ไม่เคยมอบให้เธอเลย
ฉวีเทียนไห่สังเกตเห็นหลี่โม่ที่อยู่ข้าง ๆ ใบหน้าของเขาสุขุมขึ้น พร้อมประชดประชัน “อ้าว ดูสิว่านี่ใคร หลี่โม่นี่เอง”
เรื่องนี้ทุกคนในเมืองฮั่นรู้กันดีว่าหลี่โม่นั้นไร้ประโยชน์ แต่ทำไมกัน เขาถึงได้แต่งงานกับนางฟ้าผู้งดงามอย่างกู้หยุนหลาน?
ฉวีเทียนไห่เกลียดหลี่โม่ในใจลึก ๆ
คิ้วของหลี่โม่ขมวดเล็กน้อย เขาเหลือบมองฉวีเทียนไห่ แล้วพูดว่า “เอาดอกไม้มาให้ภรรยาของฉันอีกแล้วเหรอ?”
ฉวีเทียนไห่ขยับชุดสูทและเนกไทของเขา มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย และตอบอย่างเย่อหยิ่ง “นายต้องการจะพูดอะไรกันแน่ วันหนึ่งฉันจะชนะใจกู้หยุนหลานให้ได้ ส่วนนายน่ะ นายมันไม่คู่ควรกับกู้หยุนหลาน”
หลังจากพูดแล้ว เขาก็หันกลับมาราวกับแสดงมายากล และดึงกล่องเล็กระดับไฮเอนด์ออกมาจากอกพร้อมเปิดมันออก ข้างในนั้นมีสร้อยคอประดับเพชรแวววาวอยู่เส้นหนึ่ง
“หยุนหลาน นี่เป็นสร้อยออกใหม่จาก Swarovski รุ่นดาราสุขาวดี น่าเสียดายที่ผมมีความสามารถไม่เพียงพอ ผมสามารถซื้อมาได้เพียงอันที่ถูกที่สุดเท่านั้น ราคาแค่หกล้านเอง ถ้าผมหาเงินได้เยอะขึ้น ผมสัญญาเลยว่า ผมจะซื้ออันที่แพงที่สุด ร้อยบุหงาอัปสรราคาสามร้อยล้านบาทให้คุณนะ”
ฉวีเทียนไห่พูดอย่างจริงใจ และหลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่หลี่โม่อย่างภาคภูมิใจ
ขนาดบอกว่าตัวเองไม่มีความสามารถ ยังสามารถซื้อสร้อยคอนี้ได้ในราคาหกล้านได้!
แล้วหลี่โม่ล่ะ?
ทั้งชีวิตยังซื้อไม่ได้เลย!
กู้หยุนหลานดูอึดอัดเล็กน้อยและพูดว่า “ฉวีเทียนไห่ ขอบคุณสำหรับความใจดีของคุณนะคะ แต่ฉันรับไว้ไม่ได้ นี่มัน.. .แพงเกินไปน่ะ”
กู้หยุนหลานเคยได้ยินมาว่า สร้อยเพชรของสวารอฟสกี้ รุ่นดาราสุขาวดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องการออกแบบที่หรูหราที่สุดของสร้อยเพชรร้อยบุหงาอัปสรที่ประดับไปด้วยเพชรน้ำดี ประกอบด้วยเพชรจำนวน 207 เม็ด ออกแบบมาเป็นขั้น ๆ ซึ่งทั้งหมดเป็นสีใสคุณภาพสูง ส่วนใหญ่ถูกออกแบบเป็นเพชรรูปทรงลูกแพร์ นอกจากนี้เพชรทุกเม็ดยังฝังทองคำขาวคุณภาพดีอีกด้วย
บรรดาผู้หญิงล้วนสนอกสนใจของล้ำค่าเช่นนี้
สร้อยเพชรนี้มีมูลค่าสูงถึงสามร้อยล้านบาท โดยจำกัดการผลิตอยู่ที่หนึ่งร้อยชิ้นต่อปีเท่านั้น
คนส่วนใหญ่ที่ซื้อต้องร่ำรวยมั่งคั่งทีเดียว นอกจากนี้ไม่ใช่แค่มีเงินก็ซื้อได้ แต่ยังจำเป็นต้องมีคุณสมบัติบางอย่างด้วย
นั่นคือ ต้องเป็นสมาชิกของสวารอฟสกี้ด้วย
สำหรับการเป็นสมาชิกระดับซิลเวอร์จะต้องจ่ายมากกว่าห้าสิบล้านให้กับสวารอฟสกี้!
นี่ไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ เลย
เมื่อเห็นการปฏิเสธของกู้หยุนหลาน ฉวีเทียนไห่ก็รู้สึกอายเล็กน้อยและพูดว่า “หยุนหลาน ผม…”
ตอนนี้เอง หลี่โม่รีบเข้าไปขวางด้านหน้าพร้อมจับมือเธอไว้ และพูดกับฉวีเทียนไห่ “ขอโทษทีนะ ภรรยาของฉันไม่ต้องการอะไรจากใครหน้าไหนทั้งนั้น ถ้าเธอชอบสร้อยคอนี่ ฉันซื้อให้เองได้”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ฉวีเทียนไห่ ก็เหมือนกับแมวโดนเหยียบหางและร้องเสียงหลง “นายพูดอะไรของนาย นายซื้อให้เธอได้เหรอ? นี่หลี่โม่ นายล้อเล่นหรือเปล่า? ไม่ชะโงกดูเงาตัวเองเลยหรือไง? ฉันพนันได้เลยว่าแม้แต่เส้นในมือฉันหกล้านบาท นายก็ซื้อไม่ได้ด้วยซ้ำ!”
หลี่โม่ยิ้มเล็กน้อย เขาหันหน้าไปหากู้หยุนหลาน และถามอย่างนุ่มนวลว่า “คุณชอบสร้อยเพชร Fairy of a Hundred Flowers แบบนี้ไหม?”
กู้หยุนหลานตกใจ เธอเลิกคิ้วและมองหลี่โม่ด้วยสายตาคลุมเครือ ริมฝีปากสีชมพูของเธอสั่นเล็กน้อย จากนั้นเธอก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า “ฉันไม่ชอบหรอก ไปกันเถอะ”
อย่างไรก็ตาม สายตาและความลังเลใจของเธอเผยให้เห็นความคิดภายในของเธอแล้ว
ผู้หญิงแบบไหนกันที่ไม่ชอบความงาม หรือเครื่องประดับเพชรพลอย?
การครอบครองสร้อยคอเช่นนั้นจะทำให้เธอกลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจไปทั่วทั้งเมือง
แล้วเธอจะโดดเด่นในงานเลี้ยงกลางปีของบริษัทที่กำลังจะมาถึงในอีกสองวันนี้ได้อีกด้วย!
ด้วยวิธีนี้เอง อาจทำให้ได้รับความโปรดปรานจากคุณปู่อีกครั้ง และบ้านลูกชายคนรองก็จะไม่ตกต่ำลงไปอีกแน่นอน
ถึงตอนนั้น ยังสามารถต่อสู้เพื่อสถานะของหลี่โม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...