คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 701

กู้ซิ่งเหว่ยถูกมัดมือทั้งสองข้างเอาไว้บนสังเวียน กลุ่มนักมวยล้อมรอบกู้ซิ่งเหว่ยเอาไว้ด้วยรอยยิ้มหยัน

“พวกแก พวกแกจะทำอะไร อย่าทำร้ายฉันนะ ฉันไม่ทนมือทนเท้านักหรอก ปล่อยฉันไปเถอะ?”

“ปล่อยแกน่ะเหรอ? ฝันไปเถอะ! แกเป็นคนที่คู่อริของฉันส่งมาเพื่อวางกับดักฉันโดยเฉพาะเลยใช่ไหม! มือของฉันมันเดี้ยงไปแล้ว การแข่งรอบต่อไปก็คงไม่สามารถเอาชนะได้อีกแล้ว!”

พี่ซานเตะเก้าอี้อย่างรุนแรง เก้าอี้ไม้เนื้อแข็งก็แหลกเป็นเสี่ยง ๆ ทันใด

เมื่อมองดูพี่ซานที่กำลังเดือดดาล วิญญาณของกู้ซิ่งเหว่ยก็แทบจะหลุดลอยไป

“ไม่ใช่ ไม่ใช่นะครับ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคู่อริของคุณคือใคร ผมแค่ต้องการให้คุณช่วยจัดการไอ้คนไร้ประโยชน์หลี่โม่นั่นเท่านั้นเอง”

"ถ้าเขาเป็นคนไร้ประโยชน์ แกก็คงเป็นขยะเปียกที่ไร้ประโยชน์ยิ่งกว่าเป็นหมื่นเท่า คนที่ฉันไม่สามารถเอาชนะได้ จะเป็นคนไร้ประโยชน์ได้ยังไง! อัดมันให้น่วม อัดจนกว่ามันจะกระอักเลือดออกมา”

พี่ซานออกคำสั่ง เหล่านักมวยพลันหยิบกระสอบป่านหนา ๆ มาห่อบนร่างของกู้ซิ่งเหว่ยเอาไว้ จากนั้นก็เริ่มชกไปบนร่างกายท่อนบนของกู้ซิ่งเหว่ย ราวกับกำลังชกกระสอบทราย

ผลัวะ ผลัวะ ผลัวะ

เสียงของกำปั้นดังราวกับป๊อปคอร์น กู้ซิ่งเหว่ยถูกต่อยจนร้องโอดโอยไม่หยุด ยืนหยัดได้ไม่ถึงนาทีเขาก็ถูกต่อยจนกระอักเลือดออกมา

“ยกโทษให้ฉันเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย”

กู้ซิ่งเหว่ยร้องขอความเมตตาอย่างหมดเรี่ยวแรง ใบหน้าของเขาซีดเผือดไปแล้ว และรู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาถูกต่อยจนแทบจะระเบิดออกมา

กู้ซิ่งเหว่ยที่รู้สึกนึกเสียใจอย่างที่สุด จนนึกอยากจะคลานกลับไปให้หลี่โม่เฆี่ยนตีตัวเองเสียยังดีกว่า ถูกหลี่โม่ทุบตีก็แค่เสียหน้า แต่ถูกนักมวยพวกนี้ต่อยเขาอาจจะตายก็ได้

พี่ซานเห็นว่ากู้ซิ่งเหว่ยถูกต่อยไปพอสมควรแล้ว จึงพูดอย่างเย็นชาว่า “เอาไอ้ขยะนี่ไปทิ้งที่กองขยะซะ”

“ครับผม”

พวกนักมวยลากกู้ซิ่งเหว่ยออกไปโยนทิ้งในกองขยะที่ห่างออกไปไม่ไกลอย่างรวดเร็ว

กู้ซิ่งเหว่ยนอนอยู่ในกองขยะที่ส่งกลิ่นเหม็นเน่า เขายกมือทั้งสองขึ้นปิดหน้าและร้องไห้อย่างหมดหนทาง