คำพูดของหลี่โม่ทำให้อุณหภูมิในห้องอาหารลดลงอย่างรวดเร็วและบรรยากาศก็ดูอึดอัดมากขึ้น
ฟิ้ว!
ทันใดนั้น กู้หยุนหลาน หวังฟาง ฉวีเทียนไห่ และกู้เจี้ยนหมินต่างก็จ้องมองที่หลี่โม่ด้วยความประหลาดใจ
หวังฟางด่าขึ้นมาทันทีว่า “หลี่โม่ ถ้าแกไม่พูดก็จะไม่มีใครบอกว่าแกเป็นใบ้หรอกนะ! แกจะทำให้ฉันประสาทกิน นั่งลงเดี๋ยวนี้!”
หวังฟางโกรธจัด!
หลี่โม่คนนี้ เขาลุกขึ้นยืนและพูดแบบนั้นในเวลานี้ เขาจงใจจะสร้างปัญหาสินะ
ทำไมเขาถึงต้องการเปลี่ยนเป็นชั้นบน?
ไม่ได้ใช้เงินตัวเองก็เลยไม่รู้สึกอะไรอย่างนั้นสิ?
เขาหูหนวก หรือจงใจสร้างปัญหากันแน่ เขาไม่ได้ยินที่พนักงานเสิร์ฟบอกว่ามาตรฐานค่าใช้จ่ายชั้นบนคือหนึ่งล้านบาทหรือไง!
หนึ่งล้าน!
หวังฟางไม่สามารถหาเงินได้มากขนาดนั้นหรอก ต่อให้เธอหาได้เธอก็จะไม่มีทางใช้มันอย่างแน่นอน!
สีหน้าของกู้หยุนหลานเย็นชา เธอจ้องมองหลี่โม่อย่างโกรธเคืองและรีบพูดว่า "หลี่โม่ คุณนั่งลงได้แล้ว! คุณจะหยุดสร้างปัญหาได้ไหม? นั่งกินไปเงียบ ๆ เถอะ!"
กู้หยุนหลานโกรธจนจะเป็นบ้าแล้ว หลี่โม่คนนี้เอาแต่สร้างปัญหาจริง ๆ จะไปไหนก็มีแต่สร้างเรื่อง
ช่วงเวลาวิกฤตแบบนี้ แต่เขายังจะสร้างความวุ่นวายอีก
เขาเป็นสามีของเธอ ทำไมเขาไม่นึกถึงเธอและแบ่งปันความกดดันไปบ้าง? ทำไมเขาต้องทำให้มันวุ่นวายด้วย!
น่าโมโหสุด ๆ !
ฉวีเทียนไห่ที่อยู่ด้านข้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยและพูดว่า "โอเค หลี่โม่ คืนนี้นายจะเป็นคนเลี้ยงเองเหรอ? นายเสียงดังมาก ไม่รู้มาก่อนเลยว่านายใจใหญ่ขนาดนี้ นายได้เงินเดือนแล้วเหรอ? เงินเดือนของนายแค่ไม่กี่หมื่นบาทจะเพียงพอกับค่าห้องอาหารนี้เหรอ?”
บ้า บ้าจริง ๆ!
หลี่โม่นี่ ไปที่ไหนก็ทำให้ขายหน้าทุกที่จริง ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...