รอบ ๆ ไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในกระแสอากาศแม้แต่น้อย หลี่โม่จึงวางใจและเดินต่อไปข้างหน้า
หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว ไม่มีอันตรายใด ๆ เกิดขึ้นทั้งสิ้น ดูราวกับว่านินจาสาวเหลียงอวี้ได้หนีไปแล้ว
รอยยิ้มบนใบหน้าของท่านปาฉีกกว้างมากขึ้นเรื่อย ๆ คนที่เดินเข้ามาในเงาอย่างระมัดระวังเช่นนี้และพยายามหลีกเลี่ยงการโจมตีของเหลียงอวี้อย่างหลี่โม่ ท่านปาเคยเห็นมานักต่อนักแล้ว
สองครั้งที่แล้วท่านปายังรู้สึกตื่นตระหนกเพราะพวกเขาเข้ามาใกล้ แต่หลังจากที่พวกมันกลายเป็นเหยื่อของเหลียงอวี้ ท่านปาจึงยิ้มออกมาได้อย่างไม่สะท้าน
ใกล้ตายแล้ว หลี่โม่สมควรตายแล้ว ขอแค่ก้าวไปข้างหน้าอีกเพียงสองก้าวเขาก็จะสิ้นชีพ! ในใจของท่านปาเต็มไปด้วยความคาดหวัง อยากจะเห็นสภาพที่หลี่โม่ตาย
หลี่โม่ดูเหมือนจะผ่อนความระมัดระวังลง ฝีเท้าก็พลันเร่งขึ้นอย่างกะทันหัน และพุ่งไปหาท่านปาอย่างรวดเร็ว
จู่ ๆ ลำแสงเย็นเยือกก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังหลี่โม่ เหลียงอวี้ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังหลี่โม่ มีดสั้นแหวกอากาศอย่างไร้ซุ่มเสียงและแทงเข้าที่หลังของหลี่โม่
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
ท่านปาอ้าปากหัวเราะร่า ท่าทางราวกับได้เห็นหลี่โม่ถูกแทงตายไปแล้ว
หลี่โม่ขมวดคิ้ว เขาหมุนตัวไปเผชิญหน้ากับเหลียงอวี้ในทันใด
เหลียงอวี้ตกตะลึง การเคลื่อนไหวที่มือของเธอพลันเร่งเร็วขึ้นทันที มีดสั้นกำลังจะแทงเข้าไปที่หัวใจของหลี่โม่
หลี่โม่ประกบฝ่ามือ หนีบมีดสั้นของเหลียงอวี้ไว้ในมือ
"หา?"
เสียงหัวเราะของท่านปาหยุดลงทันที เขามองไปยังมือของหลี่โม่ที่หนีบมีดสั้นของเหลียงอวี้เอาไว้ด้วยความตื่นตะลึง "แก แกเจอเหลียงอวี้ได้ยังไง?!"
“เพราะคุณบอกผมไง”
หลี่โม่ยิ้มอย่างสบาย ๆ ก่อนยกเท้าขึ้นไปที่เตะท้องของเหลียงอวี้
เหลียงอวี้ถูกหลี่โม่เตะเข้าอย่างจังโดยไม่ทันตั้งตัว เธอถูกเตะจนลอยออกไกลไปห้าหกเมตร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...