จางเต๋ออู่จ้องหน้าจอ เห็นหลี่โม่ดื่มชาแล้วแถมยังกินอาหารอีกไม่น้อย มุมปากกระตุกรอยยิ้มที่แผนการสำเร็จ
“นานแค่ไหนเขาถึงจะสุราเป็นพิษ?”
“ดูจากดีกรีรวมถึงปริมาณของเหล้าที่เขาดื่มอยู่ตอนนี้ คาดว่าอย่างมากก็ครึ่งชั่วโมงจะแสดงอาการครับ ภายในหนึ่งชั่วโมงถ้าไม่ได้รับการรักษาที่ทันการก็จะตาย โรงพยาบาลใหญ่ที่ใกล้ตรงนี้ที่สุด ขับรถไปก็ต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงครึ่งดังนั้นขอแค่สุราเป็นพิษแล้ว เขาก็จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย”
จางเต๋ออู่เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างเย็นชา “ฉันไม่อยากให้เกิดเหตุที่ผิดคาดอะไรทั้งนั้น ถ้าเขาถูกส่งขึ้นรถ แกก็ไปคิดวิธีทำให้รถเกิดอุบัติเหตุซะ”
“เรื่องนี้ พวกเรามีเตรียมไว้แล้ว รถดัมพ์สามคันเตรียมรออยู่แล้วครับ”
“ดีมาก”
จางเต๋ออู่ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มหนึ่งอึก “ขอแค่หลี่โม่ตาย แดนมังกรก็จะเปลี่ยนเป็นสกุลจางแล้ว!”
บนหน้าจอ พี่หวังกับพี่ฮวาหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำแล้ว ดื่มไปเยอะจนแย่แล้ว ส่วนหลี่โม่เพียงแค่หน้าแดงเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนหน้าผากก็มีเหงื่อผุดขึ้นมาเล็กน้อย
“นี่มันเรื่องอะไรกัน? คนที่แกส่งไปทำไมดูเหมือนจะไม่ไหวแล้วล่ะ”
จางเต๋ออู่ขมวดคิ้ว อารมณ์ดี ๆ เมื่อกี้หายไปในพริบตา
คนชุดดำมองหลี่โม่ที่อยู่ในหน้าจออย่างละเอียด
เห็นเหงื่อที่หน้าผากหลี่โม่ผุดขึ้นมาเยอะขึ้นเรื่อย ๆ เขาใช้มือเช็ดหน้าผากไม่หยุด คนชุดดำยิ้มขึ้นมา
“เขาไม่ไหวแล้วครับ เวลานี้เขาเหงื่อออกไม่หยุด เป็นปฏิกิริยาเบื้องต้นของสุราเป็นพิษครับ”
“แบบนี้นี่เอง”
จางเต๋ออู่มองที่หน้าจออย่างเชื่อครึ่งสงสัยครึ่ง
หลี่โม่กับพี่หวัง พี่ฮวาดื่มเหล้าขาวกันไปสองลังแล้ว พี่หวังเมาหัวทิ่มลงไปในจานอาหาร ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำซอสและใบผัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...