ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในห้อง ประตูของห้องที่อยู่ถัดไปก็เปิดออก ผู้หญิงในชุดกระโปรงสั้น และเสื้อเกาะอกก็เดินออกมาจากห้อง เธอแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดจ๊าด และดูแฟชั่นทันสมัยมาก
ผู้หญิงคนนั้นเดินโซเซไปสองสามก้าว เห็นได้ชัดว่าเธอดื่มไปมาก
เธอคือกู้ชิงหลิน
วันนี้เธอมาสนุกกับเพื่อน ๆ ที่เป็นลูกเศรษฐีสองสามคน
ยังไม่ทันที่เธอจะได้ออกมาจากห้อง เธอเห็นคนที่รูปร่างดูเหมือนกู้หยุนหลาน และหลี่โม่เดินเข้าไปในห้องข้าง ๆ
พวกเขาจะมีสิทธิ์มาในที่ระดับนี้ได้อย่างไร?
เมื่อคิดเรื่องนี้ กู้ชิงหลินก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อที่จะดู แต่ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าประตูห้องหยุดเอาไว้ "คุณผู้หญิงครับ นี่ห้องอาหารส่วนตัว"
กู้ชิงหลินพ่นลมหายใจออก และไม่ได้สนใจเรื่องนี้ต่อ เธอแค่คิดว่าเธอคงดื่มมากเกินไป
ทางอีกฝั่ง กู้หยุนหลานเดินเข้าไปในห้อง และค่อย ๆ นั่งลง
นั่นคือทัศนียภาพที่เต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีสันสวยงาม
"พวกคุณจะสั่งอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการเลยครับ"
หลังจากพูดจบ หวูเต้าเหวินก็กระซิบกับพนักงานเสิร์ฟข้าง ๆ เขาว่า “ไป ไปเอาเมนูชุดใหม่มา ฉันต้องการรายการอาหารที่เหมือนเดิมแต่ราคาต่ำสุด เข้าใจไหม?”
หวูเต้าเหวินเหมือนหัวขโมยมาก ทั้งคำพูด และการกระทำของเขา เขาคิดออกแล้ว
คุณชายหลี่คนนี้ไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของเขาต่อหน้าคนเหล่านี้
ไม่นาน บริกรก็มาพร้อมกับเมนูอันใหม่
กู้หยุนหลานรับมาพร้อมรอยยิ้ม และมองไปรอบ ๆ เธอคิดว่ามันคงต้องราคาแพง แต่เมื่อเธอเห็นราคาอาหารแต่ละจานคือหลักร้อย และจานที่แพงกว่านั้นก็คือแค่พันบาท
แม้แต่ปูอลาสก้า ไข่ปลาคาเวียร์ และอาหารอันโอชะที่คนธรรมดาหากินได้ยาก แต่ที่นี่กลับมีราคาเพียงไม่กี่พันบาท
นี่… ทำไมเมนูนี้ถึงถูกจัง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...